Een buitengewone plek voor bijzondere kinderen - pagina 59

ontstaan van het pi in amsterdam

58

dat ondanks dat er nog weinig reclame was gemaakt door bijvoorbeeld een folder, en het instituut ook nog niet was opgenomen in de medische gids, toch al diverse medici uit het hele land een kind en diens ouders naar het Paedologisch Instituut hadden verwezen.28 De samenwerking tussen de Veereniging ’s Heeren Loo en de vu leverde voor beide partijen profijt op. De eerste kreeg er een instelling bij die meer mogelijkheden tot differentiatie bood en kon voortaan professioneel advies ontvangen inzake de behandeling van haar pupillen. Bovendien waren er geen loonkosten voor de directeur. Daarnaast verleende Waterink diensten ten behoeve van de opleiding van verzorgsters, waardoor het programma flink kon worden uitgebreid met vakken als algemene zielkunde en pedologie.29 Deze cursus was verplicht voor verzorgsters in dienst van de vereniging, inclusief zij die op het pi werkten. De vu had er een onderzoeksinstelling bij tegen geringe kosten. Dat was in ieder geval goed voor het beeld van de vu naar de achterban. De wetenschap leverde zo immers concrete resultaten op. De exploitatie was in handen van ’s Heeren Loo, dat zich zelfs bereid verklaarde de tekorten te dekken. Tussen beide instanties is door de vu een samenwerkingsovereenkomst opgesteld in 1930, die overigens pas jaren na dato nog eens werd ondertekend. Deze legde vast dat de hoogleraar pedagogiek directeur was van het instituut en welke de financiële verplichtingen waren van de beide contractpartners. De vu betaalde aan ’s Heeren Loo jaarlijks fl. 2200 aan huur en fl. 1100 voor verwarming, schoonhouden, telefoon en elektra. Omgekeerd droeg ‘s Heeren Loo aan de vu per jaar zo’n tienduizend gulden over als vergoeding voor het wetenschappelijk werk. Wetenschappelijk personeel in de vorm van assistenten en een instrumentmaker waren in dienst van de vu. Dit werkte vooral in het Laboratorium voor Psychotechniek en Paedologie dat in hetzelfde pand was ondergebracht.30 ’s Heeren Loo incasseerde de verpleeggelden en betaalde de salarissen uit van de in het instituut werkende personen. Alle vooroorlogse jaren bleef het personeelsbestand ongeveer hetzelfde, waarbij vrouwen in de meerderheid waren. Tegenover twaalf mannen stonden 27 vrouwen. Tot de mannen behoorden drie artsen. Allereerst een huisarts als ‘dirigerend geneesheer’, verantwoordelijk voor de algemene medische zorg en het medisch toezicht. Dat was R. Vedder, die op parttime basis werkte. Daarnaast was de röntgenoloog-chirurg R. Brummelkamp in dienst. Deze had een eigen praktijk en werkte als arts in het Julia-

Een buitengewone plek; Perfect Service; pag 58 2e proef

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen