'Het is ons een eer en een genoegen' - pagina 161

eredoctoraten

160

Met zulke zinnen zal Schuman de handen van de decanen niet op elkaar hebben gekregen. Het college was desondanks gemakkelijk te overtuigen van de noodzaak van een eredoctoraat voor Oosterhuis. Hij was immers, zoals het Bezinningscentrum in een begeleidende introductie schreef, ‘een belangrijke hulp bij de zoektocht naar religieuze heroriëntatie die in de jaren zestig van de vorige eeuw op gang kwam’. Zijn studentenekkesia in Amsterdam, die al sinds de jaren zestig furore maakte, trok in de loop van de tijd duizenden gelovigen die zich in de klassieke kerkelijke rituelen niet meer herkenden. Het Bezinningscentrum van de Vrije Universiteit was zo opgetogen over het eredoctoraat dat het een kleine enquête hield over de weerklank die Oosterhuis’ liederen hadden onder aankomende vutheologen, onder deelnemers van liturgische vieringen aan de Vrije Universiteit en onder leden van de Amsterdamse studentenekklesia. Die enquête bevestigde nog eens dat Oosterhuis’ vrome teksten meer gewaardeerd werden dan zijn maatschappijkritische. Daarvan moesten de ondervraagden weinig hebben. Oosterhuis, aanvankelijk alleen lid van de Partij van de Arbeid, werd almaar radicaler. Hij was, samen met onder anderen kleinkunstenaar Freek de Jonge, televisiemaker Harry de Winter en leider van de Socialistische Partij Jan Marijnissen, een van de ondertekenaars van het Manifest Stop de uitverkoop van de beschaving, dat gericht was tegen het paarse kabinet-Kok, dat de publieke voorzieningen zou hebben verwaarloosd. Inmiddels was Oosterhuis ook lid geworden van de Socialistische Partij. Religie en socialisme ‘mixt’, verklaarde hij stellig tegen partijkrant Tribune. ‘Er bestaat een nauwe geestverwantschap tussen de profeet Amos en Marx.’ God is links, zo kan de theologie van eredoctor Oosterhuis worden samengevat. Na een demonstratie op 2 oktober 2004 tegen het tegen het ‘a-sociale’ beleid van het kabinet Balkenende, verklaarde Oosterhuis parmantig: ‘Mijn God liep mee op 2 oktober in Amsterdam.’ Het waren dan ook niet de theologische denkbeelden die de theologische faculteit deden besluiten Oosterhuis een eredoctoraat toe te kennen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen