Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 299

‘hoe het anders en beter kan worden’

298

van Smit en zijn medebestuurders neerkwamen. Kernwaarden als ‘persoonlijk’ en ‘verantwoordelijk’ waren volgens menig medewerker ver te zoeken; het was een en al rigide regel‑ en bezuinigingsdrift dat de klok sloeg. Dit ging ten koste van onderwijs en onderzoek, laat staan dat er veel aandacht was voor de levensbeschouwelijke grondtoon die er in moest doorklinken. Efficiency en rendement regeerden volgens de Verontruste vu’ers de werkvloer – en niet alleen in Amsterdam-Buitenveldert. Alle Nederlandse universiteiten werden intussen bestuurd bij de neoliberale gratie van New Public Management, inhoudend dat het leiden van een commercieel bedrijf of een (semi-)publieke organisatie ongeveer hetzelfde was. Dit had voor onderzoeksfinanciering de term ‘valorisatie’ voortgebracht, verhullende newspeak voor maatschappelijk nut en vooral economisch gewin. Kennis moest de kassa laten rinkelen. Waarden werden vervangen door meetbare ‘prestatie-indicatoren’. Alles werd geteld en vergeleken: publicaties, colleges, scriptiebegeleidingen, onderzoeksvoorstellen – alles in het teken van productiedraaien. ‘Studenten werden cliënten, diploma’s het product, wetenschappers en docenten de productiemedewerkers,’ schreef Verontruste vu’er Slijper in april 2013 op de opiniepagina van nrc Handelsblad.100 Medestrijder Trommel deed tezelfdertijd van zich spreken als een van de samenstellers van de bundel Passie voor de publieke zaak. Daarin beantwoordden negen sociaalwetenschappers, verbonden aan verschillende Nederlandse universiteiten, de vraag of het keurslijf van valorisatiedenken en publicatiedruk (ultraspecialistische artikelen in internationale journals, ontoegankelijk en onbegrijpelijk voor het grote publiek) nog wel ruimte liet voor maatschappelijk engagement. Ja, antwoordden alle scribenten, met onderlinge nuances, maar bevlogen tijden van weleer zouden niet weerom komen. ‘Ik heb het idee,’ aldus Barbara Vis, een van de auteurs en sinds januari 2013 hoogleraar politieke besluitvorming bij fsw, ‘dat je maatschappelijke zichtbaarheid ook meetelt, al is het wel vaak een sluitpost bij een benoeming.’ Veel hartzeer leek Vis, geboren in 1979, er niet van te hebben. Haar primaire drijfveer was uiteindelijk toch het oplossen van wetenschappelijke vraagstukken. Trommel, twintig jaar ouder en opgegroeid in de roaring seventies, zag in de problemen van de pluriforme en globaliserende samenleving meer uitdaging: ‘We moeten niet alleen laten zien hoe het is, ook hoe het anders en beter kan worden.’101

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen