Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 82

alles of niets?

den van ‘structuur‑ en modellendenkers wier enige arbeidsrelevantie het is de bestaande maatschappelijke werkelijkheid daarmee impliciet te sanctioneren.’ Existentialisme, fenomenologie, psychoanalyse, dialectisch-historisch materialisme: dáár was het, als werd gesproken van maatschappelijke relevantie en leniging van noden, volgens Ernsting, Visser en De Jong om te doen. Wetenschap moest een factor zijn in de strijd voor rechtvaardiger verhoudingen, nationaal en internationaal. ‘In wiens belang doe je onderzoek?’ aldus Ernsting naderhand. ‘Hoe hangt dat samen met je methodologie? Dat soort vragen.’ Ze vonden in de commissie-Van der Kooy nauwelijks gehoor. Het tussentijdse commissieverslag werd eind januari 1969, op een paar ondergeschikte wijzigingen na, als eindrapport gepresenteerd, waarop Ernsting en Visser (De Jong had er kennelijk de brui aan gegeven) in een minderheidsnota van hun standpunt kond deden.60 Woldring, om wie het allemaal was begonnen, werd niet veel later tot docent sociale ethiek benoemd; hij zou zich allerminst als verstokte ‘WdW’er’ laten gelden, met colleges die een breed spectrum bestreken, van Weber tot Marcuse.

alles of niets? Medio februari 1969, twee weken nadat Ernsting en Visser hun minderheidsnota hadden geopenbaard, botsten staf en studenten over een ‘experimentele periode van studenteninspraak’. De bijeenkomst was naar Amerikaans voorbeeld tot ‘hearing’ gedoopt, met docent staatsrecht Boukema als discussieleider, die alle zeilen moest bijzetten om de orde te bewaren. Steen des aanstoots voor de studenten was dat ze weliswaar toegang hadden gekregen tot de plenaire vergadering, maar dat de voorafgaande vertrouwelijke vergadering van hoogleraren, waarin vooral personeelsbenoemingen aan de orde kwamen, een gesloten veste bleef. ‘Zolang de vertrouwelijke vergadering het gezag heeft,’ betoogde Ernsting, ‘kan zij zaken zo brengen dat er geen controle op haar werk bestaat.’ Toezeggingen door de staf dat de vertrouwelijke vergadering binnen afzienbare tijd waarschijnlijk wel zou worden omgezet in een voor de studenten toegankelijke personeelscommissie maakten geen indruk. Zolang de vertrouwelijke vergadering voortbestond, maakte Ernsting duidelijk, zagen de studenten af van bestuurswerkzaamheden.61

81

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen