Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 103

leve het leeronderzoek!

102

van de Rode Eenheid, had de Amsterdamse scheepswerf Verschure tot onderwerp van onderzoek. De betrokkenheid van de Rode-Eenheidleden reikte verder dan de wetenschap. ‘Ik heb om zes uur ’s ochtends bij de poort De Waarheid staan uit te delen,’ herinnerde sociologiestudent Karel Drexhage, telg uit een goed-gereformeerd gezin uit Hazerswoude, zich veertig jaar na dato nog goed.7 De voor het Verschureonderzoek benodigde contacten waren gelegd door docent Van den Berg die actief was in de Algemene Bond van Ambtenaren en uit dien hoofde ingang had in de Metaalbedrijfsbond van het nvv. Een bedrijvenwerker van de bond leverde Van den Berg een adressenlijst van de werknemers die bij Verschure in dienst waren. Het voormalige familiebedrijf, onderdeel van ihc (‘Industrieele Handels Combinatie’) Holland, was gehuisvest aan het IJ. Het produceerde en repareerde baggerschepen en baggermaterieel, wat een smerig en gevaarlijk karwei was. ‘Het is één klerebende,’ tekende Metselaar, een rondborstige telg uit een arbeidersmilieu, uit de mond van de ondernemingsraadsecretaris op. De vakbondsman had voorts het nodige te klagen over de werksfeer (‘prut’) en over de directie, die weigerde veiligheidsmaatregelen te nemen en met koppelbazen werkte. De aandacht en de sympathie van de vu-studenten kon de man best waarderen, maar hij betwijfelde of de arbeiders er iets bij te winnen hadden. ‘Als jullie eenmaal een baan hebben zijn jullie het allemaal weer vergeten,’ verzekerde hij Metselaar.8 Enquêtering van ruim tweehonderd arbeiders en beambten van Verschure, toegespitst op de invoering van een – omstreden – functieclassificatie en daaraan gekoppeld beloningssysteem, resulteerde in twee rapporten. Het ene rapport was een wetenschappelijke verslaglegging, het andere een gepopulariseerde versie met teksten en cartoons van antikapitalistische snit. De populaire versie werd onder de personeelsleden verspreid, tot woede van de directie. ‘Stijl, woordkeus en inhoud hebben grote verwantschap met die van communistische pamfletten,’ aldus een brief waarin de directie zich in september 1971 bij het curatorium van de vu beklaagde. Ook werd de universiteit inmenging in bedrijfsaangelegenheden verweten. Waar haalden de docenten en de studenten het recht vandaan – ongevraagd – de werknemers het hemd van het lijf te vragen, op kennelijk suggestieve wijze bovendien?9 Het curatorium, eveneens verbolgen, wendde zich tot de subfa-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen