Peter Bak__Historische Reeks Deel 14 - pagina 43

naar een koepelfaculteit?

42

een convent van de arp, in april 1962, noemde Van Dijk het nieuwe geluid een verademing en hij twijfelde er niet aan dat duizenden zwijgende partijleden zijn mening deelden. Vijf maanden later, in het partijorgaan Nederlandse gedachten, verwelkomde collega Kuiper de koerswijziging als reveil van een nieuwe partijgarde die wilde wegbreken uit de wettische kaders en de arp van een socialer profiel wilde voorzien, zich daarbij herbezinnend op de boodschap van het evangelie.66 Binnen de commissie-Onvlee lijkt de Nieuw-Guineakwestie geen rol te hebben gespeeld. Blauw, die aan de vu theologie had gestudeerd en geruime tijd predikant was geweest, genoot op wetenschappelijke gronden de voorkeur. Meer dan Verkuyl had hij zich op het terrein van de religieuze antropologie bewogen, onder andere in zijn dissertatie over de plaats en de betekenis van heidenen in de bijbel. Voorts wees de commissie op Main lines of a biblical theology of missions, de studie die Blauw uitvoerde in opdracht van de Wereldraad van Kerken en de Internationale Missionaire Raad. De commissie drong ook voor de aanstelling van Blauw op voortvarendheid aan. Er waren meer kapers op de kust.67

naar een koepelfaculteit? Inmiddels had de weg naar verzelfstandiging van de sociale wetenschappen een verrassende wending genomen. Het ontwerp van een nieuw academisch statuut dat de minister, de kvp’er Jo Cals, begin 1962 presenteerde voorzag in een faculteit die niet alleen onderdak bood aan sociologie, politicologie, niet-westerse sociologie en culturele antropologie. Psychologie en pedagogiek moesten in de faculteit eveneens een plaats krijgen. Rumoer was het gevolg, ook aan de vu waar hoogleraar algemene psychologie Wijngaarden en zijn leermeester Waterink, sinds 1926 hoogleraar pedagogiek, in de senaat betoogden dat hun disciplines allerminst als sociale wetenschappen konden worden aangemerkt. Ze bepleitten, in navolging van collega’s aan andere universiteiten, de oprichting van een afzonderlijke faculteit voor psychologie en pedagogiek.68 Kuiper, decaan van wat – anticiperend op de verzelfstandiging – al was gaan heten ‘interfaculteit der sociale wetenschappen’, kon zich wel vinden in de bezwaren van Wijngaarden en Waterink. Weliswaar

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen