Vijfde Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerden Grondslag - pagina 31

XXXI

doet men verkeerd, als men doet gelijk geschied is, en zulke problematische redeneeringen der schare voorstelt als waren dat vast aangenomen stellingen, aan welker waarheid men niet twijfelde. Een man van wetenschap heeft, als zoodanig, niet eens te maken met de vraag, of men al dan niet aan wonderen moet gelooven. Ds. Buytendijk, die na hem het woord erlangt, verklaart in te stemmen met den vorigen spreker. De Vrije Universiteit is in zijn oogen niet anders dan een hinderpaal voor de eenheid der broederen. Op de vraag naar onze eenige troost zouden wij toch allen hetzelfde antwoord geven; maar verder gaat men dan uiteen. Des te meer heeft hij behoefte openlijk zijne teleurstelling uit te spreken, dat vroegere plannen mislukt zijn, In beginsel is hij voorstander eener Vrije Universiteit, mits het zij eene Christelijke, of wil men eene orthodox-Christelijke, maar niet eene Gereformeerde. De zinspeling op de geschiedenis der laatste jaren noopt Prof. Ph. J. Hoedemaker Ds. Buytendijk te herinneren, dat hij, uit onder zijne berusting zijnde papieren, hem kan aantoonen dat voorloopige plannen voor eene Vrije -Universiteit op Christelijke grondslag niet afgestuit zijn op den eisch der aanvaarding van het Gereformeerde beginsel. Ofschoon Prof. Kuyper zich opzettelijk teruggetrokken had om alle oorzaak van mislukking uit den weg te ruimen, was men niet geslaagd om de personaliteiten der irenische mannen, die hij nu maar liever met den mantel des stilzwijgens zoude bedekken. Omdat men dat alles ondervonden had, heeft men er die heeren later niet meer bijgeroeroepen. En nu, van achter den loop der dingen beziende, betreurt hij de mislukking van toen niet meer, aangezien men dan een gebouw had gekregen zonder fundamenten. Prof. D. P . D. Pabius spreekt hierna zijne teleurstelling uit over het weinig principieele der oppositie van Dr. Gunning. Gemakshalve wil hij veel van het door dezen gezegde aanvaarden, ook die.ns critiek over de wijze, waarop dezerzijds de toestand van het Hooger Onderwijs is besproken. Maar, zoo vraagt hij, is, door de aanwijzing van onjuistheden in de wijze van bestrijding, ook reeds het recht van bestrijding uit handen geslagen, en zelfs omgekeerd de deugdelijkheid van het bestredene aangetoond. Afgezien daarom van alle nevenzaken blijft hij tegen den opponent en zijne medestanders de aanklacht opheflFen, dat de grondfout bij hen schuilt in het gewagen van eene zelfstandige wetenschap in tegenstelling met de wetenschap die steunt op den Woorde Gods. Afgelaten moet van de noodlottige neiging van het natuurlijk hart om van de wereld het merk van wetenschappelijkheid te willen ontvangen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen