Twaalfde Jaarverslag van de Vereeniging voor Hooger Onderwijs op Gereformeerde Grondslag - pagina 43

XLI

en dat zij daarom een hoogere waarheid heeft dan hij. Nu kan men gerustelijk drie kwart der dusgenoemde medische wetenschap aan heidenen en Turken overlaten. Wanneer iemand koorts heeft en ehinine moet innemen, dan is dat voor den zieke volkomen hetzelfde, of een Peruaan of een geleerd doctor hem die ehinine ingeeft, waar de werking der ehinine nog altoos onverklaard is.. Medische wetenschap in eigenlijken zin ontstaat eerst daar, waar de samenhang van oorzaak en gevolg kaa nagespeurd en men zoo in staat wordt gesteld, de verschijnselen te beheerschen. Wat Professor Koch te Berlijn deed, was op zijn terrein voor het eerst wetenschappelijke arbeid (in het midden gelaten of zijn resultaten juist zijn), wijl hij niet op den gis af, maar door kracht van logisch denken een middel vond om de tering te bestrijden. En dat denken nu, wat de oorzaken in verband zoekt te brengen met de gevolgen, dat wordt beheerscht door de beginselen, waarvan men uitgaat. A''^oor een Medische Faculteit aan onze Hoogeschool zou dus in de eerste plaats noodig zijn een leeraar in de Pathologie, die den oorsprong der ziekten verklaart^ wijl juist daarin de Materialisten lijnrecht ingaan tegen de Heilige Schrift. In de tweede plaats zou eisch wezen, een katheder niet voor de anatomie, maar voor de physiologic. En eerst in de derde plaats een katheder in de psychiatrie als gevolg van de beide eerste. Want of wij al een professor benoemen, doorwrocht in de materialistische pathologie en physiologiCj en die ook in den Bijbel gelooft, om de psychiatrie te doceerenj geeft ons niet. Dan kan even goed een ongeloovige professor aangesteld met een catechiseermeester er naast. Op zichzelf beschouwd zou dus de vraag, die H H . Directeuren stelden, met een beslist neen moeten beantwoord worden. Een goed psychiater is ondenkbaar, die niet beslist positie kiest op pathologisch en physiologisch gebied. Maar het is een andere vraag, •'of wanneer zich een man vinden liet, die metterdaad op de genoemde terreinen positie gekozen had, en nu daarvan uitgaande de psychiatrie doceeren wilde in Christelijken geest — of zulk een niet'zou. benoemd kunnen worden, al stond hij voorloopig alleen — en op die vraag antwoord ik even beslist ja. Ik acht het zelfs zeer raadzaam hiervan werk te maken, wijl de psychiatrie juist het verband tusschen ziel en lichaam raakt en dus terstond dwingt kleur te bekennen. Bovendien zou zulk een hoogleeraar eere vinden ook buiten onze erve, gelijk het voorbeeld van „Veldwijk" ons toont, de eenige Christelijke inrichting, die belangstelling wekt zelfs bij die materialistische wetenschap, die, pochend op haar kennis, met onzekeren stap en droef gelaat rondwandelt op haar verplegingsoorden voor krankzinnigen. Vandaar komt spreker tot deze conclusies :

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen