Jaarboek 1926 - pagina 42

50 Ons volk heeft de Universiteit ook gesticht uit liefde voor U. Laten onze studenten toch ons volk nooit vergeten! Natuurlijk, ook zij moeten allereerst waarheidsz'oekers zijn. Maar ons volk vraagt: maakt Uw leven niet los van den grondslag der Universiteit, dat 'zijn de Geref. beginselen en houdt aan de zeden der vaderen vast. Als gij hieo" naar handelt, loopt het vanzelf goed. Volk en Universiteit, ze behooren in onzen kring bij elkander. Is de verhouding tussohen die beide goed, dan zal het werk, van zoo groot belang voor heel de toekomst, kunnen worden voortgezet. Moge de verhouding blijven wat ze -zoo lang was: innig en oprecht. Verdubbele onder het volk de toewijding en ijver voor de V. U. En zij er bij de Universiteit naast zin voor wetenschap, ook een onwankelbare liefde voor het Gexef. volk. Dan 'zal het kostelijk goed, dat de Heere ons in de V. U. geschonken heeft, voor ons en voor ons nageslacht behouden kunnen blijven.

§ 11, Rede Ds. T. Ferwerda. „ V o e t bij s t u k". Het blijft de verdienste van de geestelijke vaders onzer vereeniging, aldus spreker, dat zij, door het stichten van de V. U., het aangedurfd hebben, de Gereformeerde gedachte te plaatsen midden in de stroomingen van het 'moderne leven. Naar louter menschelijken maatstaf 'beoordeeld, was dit ideaal veel te hoog gegrepen, doch het was voor hen, die erdoor bezield waren, geen zaak van berekening, maar een • geloofsstuk. Mannen als Kuyper en Rutgers zagen 'helder in, dat ons Christelijk volksdeel almeer gevaar moest loopen, in den hoek van het sectarisme gedrongen te worden, tenzij het de leiding ontving van principieel wetenschappelijke voorlichting op alle terrein. De oprichting van de V. U. was 'dan ook geenszins een daad van overmoed, maar de nood was opgelegd. Doch hiermee is dan ook voor de toekomst de lijn aangegeven, waarin onze Universiteit, zal zij 'blijven wat zij voor haar oorsprong was, zich heeft te ontwikkelen. Als vrucht van een geloofsdaad, zal zij slechts kunnen leven door het geloof. Het is no'odig, dat wy elkander daaraan voortdurend herinneren. God heeft ons tot op dezen dag rijk gezegend, maar juist 'die voorspoed verplicht tot dubbele waakzaamheid, opdat wiJ in beginseltrouw niet verslappen. Het beoefenen der wetenschap blijft steeds voor den Christen een hachelijke onderneming te midden van een wereld die niet 'de vreeze des Heeren, maar de menschelijke rede als beginsel voor vrijheid en kennis huldigt. Wij genieten het voorrecht, dat wij ons met onze Hoogleeraren verbonden voelen door den sterken band der geestelijke gemeenschap.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen