Jaarboek 1932 - pagina 45

43 alleen voor de aan haar zorg toebetronwde studenten maar ook voor ons Hoogleeraren heeft gedaan; de cultureele invloed, dien zij op onae studenten uitoefent, maar niet minder haar trouwe zorg voor hun geestelijk en lichamelijk welzijn kan door ons niet genoeg op prijs worden gesteld. Zoo blijft dan alleen de laatste taak voor mij' over om het Rectoraat, dat vooral dit jaar een eerepost was, over te dragen aan u, Mr. H. Dooyeweerd, dien Directeuren op voordracht van den Senaat tot Rector Magnificus hebhen benoemd. Voor mij zelf is het een oorzaak van dank, dat ik mijn taak volbrengen mocht en nu weer terugkeer tot de rij der gewone hoogleeraren. En met vol vertrouwen draag ik het teeken der rectorale waardigheid aan u oiver. Al behoort ge tot de jongeren, de zin voor de Gesetzmassigkeit, die voor u als het characteristicum van het Calvinisme geldt, zal u tot ©en trooiwen hoeder maken van recht en zede in onzen kring, terwijl uwe jovialiteit en bonhomie ons waarborg zijn, dat de rectorale scepter in uw hand niet te zwaar op ons drukken zal. Moge bij de vervulling van uw taak God de Heere u de noodige wijsheid en kracht geven. Zoo proclameer ik u dan Mr. Herman Dooyeweerd tot Rector Magnificus der Vrije Universiteit; ik roep u het Salve Rector Magnifice, iterumqne salve toe om te eindigen met den alouden heilwensch: Vivat crescat, floreat Universitas nostra.

§ 8. In Memoriam Prof. Mr. D. P. D. Fabius. Bij het ter aarde bestellen van het stoffelijk overschot van Prof. Mr D. P. D. Fabius sprak de heer Idenburg onderstaande rede, die bij de foto van wijlen Prof. Fabius in dit jaarboek als in memoriam van den ontslapene wordt opgenomen: Op verzoek van de familie moge ik, in geen a;ndere hoedanigheid dan als vriend, een ook met het oog op het jaargetijide kort woord spreken. Nog geen 6 maanden geleden bereikte Prof. Fabius den leeftijd van 80 jaren. Hij' was toen schijnbaar nog in ongebroken kracht. Opgewekt en dankbaar vieide hiJ! dien feestdag, ons allen verbazend door zijn lichamelijke en geestelijke vermogens. Toch had de ziekte, die hem ten grave sleepte, zich toen reeds aangekondigd, zonder dat biji zich van haar ernst bewust was. Op dien SOsten verjaardag had ik het voorrecht tot hem en tot Mevrouw Fabius het woord te mogen richten in naam van een vrienden- en leerlingenkring. Ik trachtte toen een overzidht te geven van dajt rijke en vruchtbare leven; ook de dagbladen hebben toen — en ook nu weder — dat leven van arbeid en toewijding geschetst. Op dit oogenblik en op deze plaats meen ik daarvan te mogen zwijgen. Het

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen