Jaarboek 1934 - pagina 33

31 Maar dan ook is er een bijzondere taak voor de Vrije Universiteit in dezen tijd. Het is de taak van onze voormannen op het terrein van de Christelijke wetenschap de nieuw opgeworpen problemen te doorvorschen, aan te wijzen waar en waarom zij in strijd zijn met Gods geopenbaarde waarheid, en het waarschuwend woord te doen hooren niet alleen aan ons Gereformeerde volk, maar aan ons geheele volk, opdat ons volksleven daarvan de vruchten zal kunnen plukken. Het is met groote dankbaarheid, dat er op mag worden gewezen welk krachtig geluid in dat opzicht reeds werd gehoord; een bazuin, die geen onzeker geluid gaf! Die bijzondere taak van onze Vrije Universiteit is echter niet een andere taak; het is dezelfde taak als werd aanvaard bij hare stichting, maar het object van den strijd heeft zich verplaatst en de strijd zal krachtiger dan ooit moeten worden gevoerd. In de tweede plaats vraagt een oogenblik de aandacht het stoffelijk welzijn van onze Vereeniging en daarmede van de Vrije Universiteit in deze tijden van economischen nood. Toen de vierde faculteit 'zou worden gesticht, was er als het ware een belofte van ons Gereformeerde volk, dat niet alleen de noodzakelijke fondsen voor den bouw en de inrichting van de laboratoria zouden worden bijeengebracht, maar dat ook voor de instandhouding der faculteit de jaarlijksche inkomsten naar behoefte zouden worden vermeerderd. Het bouwfonds kwam er en was ten volle noodig. Ten behoeve van de exploitatie zouden contributiën en bijdragen in een tijdperk van een paar jaar worden verhoogd met ƒ 60.000.— aldus was de opzet. De economische inzinking schiep moeilijkheden; de opzet slaagde niet. Alle krachten, waarover onze organisatie te beschikken heeft, werden ingespannen. Terwijl tal van contribuanten uitvielen of hunne contributie verminderden, werden door de onvermoeide inspanning van den Penningmeester met het bureau, van de Provinciale Comité's met hun correspondenten, nieuwe contribuanten gewonnen, zoodat de schade werd ingehaald en eenige stijging werd verkregen. Echter liep het totaal aan contributiën van 1931 op 1932 weer met ƒ 3600 terug. Voor het jaar 1933 moest een tekort op de exploitatie worden geraamd van omstreeks ƒ 30.000; dat tekort zal eenigermate kunnen worden verminderd door bezuinigingen, maar het zal toch goeddeels moeten worden weggewerkt door verhooging van contributiën. En nu worden wederom verschillende middelen toegepast om daartoe te komen: de plaatselijke organen zijn aangevuurd; onder de gereformeerde jongeren heeft de oproep van den Voorzitter van Directeuren, Dr. H. Colijn, geklonken, een oproep die bij vele afdeelingen reeds beantwoording heeft gevonden; ook onder de studenten zijn er velen, die zich voor den propaganda-arbeid hebben gegeven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen