Jaarboek 1966 - pagina 99

kerk en samenleving in Indonesië". Deze titel van het Festschrift geeft ook naar onze mening treffend weer wat de diepste motieven en doeleinden in uw levensarbeid zijn geweest. Wij eren U in de eerste plaats middels deze promotie als de pionier van de oecumenische samenwerking der kerken in Indonesië. De pionier van de ^elfstandigwording van deze kerken was o.a. uw oude vriend en leermeester. Prof. Mr. Hendrik Kraemer, aan wiens invloed U en wij allen zoveel te danken hebben. Mede aan hem was het te danken, dat in de periode tussen 1930 en 1940 zovele kerken in Indonesië gerestructureerd werden van „kerken op het zendingsveld" tot „zelfstandige kerken in Indonesië". Maar in die phase van de ontwikkeling der Indonesische kerken ontbrak het nog vrijwel geheel aan oecumenische gemeenschap en samenwerking tussen deze kerken in de wijde Indonesische archipel. Wij eren U als degene die deze oecumenische gemeenschap en samenwerldng op gang hebt gebracht en gestalte hebt gegeven in de oprichting van de Raad van Kerken in Indonesië. Ik herinner mij nog als de dag van gisteren hoe U samen met Mr. Graaf van Randwijck op de laatste conferentie van zendelingen vóór de Tweede Wereldoorlog in Karangpandang het voorstel lanceerde om te komen tot een „Raad van Kerken èn Zending in Indonesië", naar het voorbeeld van de National Christian Councils, die overal in Azië en Afrika in die tijd ontstaan waren. Intussen sloeg de storm van de Japanse tijd over Azië en ook dit plan werd omvergestormd. Maar inmiddels werden de kerken dieper gebouwd op het fundament dat gelegd was, Jezus Christus, en in de Indonesische bodem. En zo kwamen deze kerken ook dichter tot elkander dan ooit het geval was geweest. Toen kwam het erop aan om aan deze gemeenschap op nieuwe wijze gestalte te geven. Gij zijt het geweest, die in de periode na de Tweede Wereldoorlog opnieuw worstelde om in het onafhankelijk geworden Indonesië een „Raad van Kerken" te stichten. Deze „Raad van Kerken" droeg een ander karakter dan de vooroorlogse plannen bedoelden. Het werd niet een ,,Raad van Kerken èn (westerse) Zending", maar het werd een „Raad van Kerken in Indonesië": De eigenlijke verantwoordelijkheid kwam te liggen bij de Indonesische kerken zelf. Wij menen, dat deze greep een juiste greep is geweest, hoewel zij in die tijd uniek was, in Azië zowel als in Afrika. Tevens bracht U in de structuur 97

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen