Jaarboek 1971 en 1972 - pagina 67

Het paleografisch onderzoek van het handschrift 12485 van de BibUothèque Nationale te Parijs, levert als terminus ad quem 1543.^" De lofzang van Simeon is door Des Periers vertaald omstreeks 1535." Dit is voor de datering van Picot, !*• die het stuk bij benadering in 1535 plaatst, nauwelijks een argument. Picot heeft trouwens niet gezien, dat de kinderen deze vertaling zingen. De psalmvertaling van Marot werd in 1539 gepubliceerd, maar is ongetwijfeld aanzienlijk vroeger gemaakt. In ieder geval wordt zijn vertaling van psalm 6 reeds in 1533 gepubliceerd, tegelijk met de Miroir de Vdme pécheresse van Marguerite. Het is niet onwaarschijnlijk dat Marguerite de vertaling, indien deze enige jaren voor de publicatie tot stand kwam, reeds in 1536 kende. Deze hypothese aanvaardt Saulnier, en hij dateert het stuk in 1536. Hij ziet er een „pamflet d'acutalité" in. Hij meent, dat in 1536 er nog hoop op een verzoening mogelijk was. Na de heftige uitbarsting van de vervolgingen ten gevolge van de „affaire des Placards", toen, op 18 oct. 1534, de protestanten plakkaten hadden aangeplakt, zelfs tot op de deur van de kamer des Konings, was een periode gevolgd die, volgens Saulnier, een verzoening niet scheen uit te sluiten. Dit lijkt toch wel tè optimistisch uitgedrukt. Immers, na de onvoorzichtige uitdaging van de „Placards" had de Koning, met de Sorbonne en de geestelijkheid, meegelopen in een processie en hij had de uitroeiing van de ketters bevolen voor heel het koninkrijk. En feitelijk heeft Frangois Ier daarna zijn houding niet meer gewijzigd. Alleen zijn politieke oogmerken brengen hem ertoe om in juni 1535 Melanchton te verzoeken naar Frankrijk te komen om met de Sorbonne te zoeken naar een mogelijkheid van een goede verstandhouding met de Duitse Staten, maar het werd Melanchton niet toegestaan naar Frankrijk te gaan en de Sorbonne bleef volharden in haar onverzettelijke houding. De coalitie met de Duitse Staten tegen Karel V bleek dus onmogelijk, ondanks alle bemoeienissen van Guillaume du Bellay, die zich zeer beijverd had om de kwade indruk die de vervolgingen hadden gemaakt in die Staten, weg te nemen. Zo er dus al in 1535 een korte periode van hoop was geweest, vooral toen tijdens de ziekte van de Koning, de invloed van Marguerite, die haar broer na een scheiding van ongeveer een jaar in Dijon ontmoette, duidelijk toenam, moeten we toch bedenken dat geen enkele bepaling, geen enkele maatregel ongedaan werd gemaakt. En het daarop volgende jaar was zeer onrustig en

65

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen