Jaarboek 1972-1973 - pagina 23

dat studenten heel gemakkelijk spel hebben om vanwege futiliteiten een veelomvattend bedrijf zoals de academie dit vandaag vormt te desorganiseren. In 1848 wees de rector magnificus van Bonn er op hoe 50 agitatoren een hogeschool konden lamleggen en het is sindsdien nog simpeler geworden: een kleuter op de vuurplaat van een locomotief kan nagenoeg geen schade aanrichten: dit is in de stuurhut van een Concorde-vliegtuig een ander geval. Of men van de kant der studenten begrijpt hoe men hen die niet eens 4 of 5 jaren - zoals zij - maar hun gehele arbeidsleven op een wetenschappelijke, een technische of een administratieve post aan de Vrije Universiteit doorbrengen, met een ruw storend, in de verste verte niet de eigen geaardheid onzer hogeschool tellend optreden kwetst, meen ik - het is mijn vierde opmerking - te moeten betwijfelen. Het was veelzeggend dat de besturende colleges, degenen die bij onderwijs en onderzoek waren betrokken en zij die op enigerlei wijze het raderwerk der universiteit in stand houden, het bezettingsoptreden eensgezind afkeurden. Rumoer naar aanleiding van zulke strubbelingen doet universiteiten en hogescholen geen goed. Onbevangen beschouwing, die zich niet tot zwartgalligheid verleiden laat, leert hoe in de publieke opinie geleidelijk de voorstelling zich vormde, dat de academische wereld onaantrekkelijk moest heten. Meer nog dan vroeger wordt ervaren dat een instelling van hoger onderwijs 'een kostbare broeierij' is - de verzuchting is uit de vorige eeuw. Oud enjong beschouwen het onderwijs in het algemeen als een ingewikkelde zaak, maar dan springen de universiteiten er nog weer uit. Een handboek voor een universiteit, een studiegids van een faculteit is zware lectuur voor hen die hun kinderen of zichzelf willen doen inschrijven: met tentamen- en examenregelingen is het evenzo gesteld. Van geestelijke leiding is te weinig sprake; er worden vanuit de collegezalen met kracht overtuigingen voorgedragen, echter in uiteenlopende richting zich van elkaar verwijderend of van het begin af met elkaar botsend. Bekend is de klacht dat de hoorders geen deugdelijk brood maar rode koeken krijgen, al wordt dan zwart brood ook niet als voedsel gevraagd. Verscheidenen vinden dat het niet aan de grote menigte ten goede komend wetenschappelijk onderwijs moet worden ingeperkt, een opvatting die niet zo moeilijk te verwerkelijken valt, omdat dit wetenschappelijk onderwijs wettelijk onbeschermd is: er kan door de overheid naar bevind van zaken worden gehandeld. In de pas achterliggende tijd wekten academische figuren allesbehalve de indruk van bijzonder slagvaardig te zijn: zij holden nog al eens achter de feiten aan. Evenmin bleek van een algemeen ook de tegenstanders eerbied inboezemend idealisme. De bezwaren keren zich tegen de leerlingen: zij bezorgen de gemeenschap overlast; zij zijn te zelfverzekerd en kunnen hun voordeel doen met Bolingbrooke's woord: 'God 21

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen