Jaarboek 1985-1986 - pagina 104

geprobeerd over te dragen. Hij doceerde graag en goed. Niet iedereen vond hem steeds zakelijk, voldoende realistisch. Men vond wel dat hij een relevante boodschap had en een visie vertolkte die dwingend tot nadenken stemde. Velen zullen, misschien achteraf, deze visie herkennen en erkennen. Ten tweede als onderzoeker en publicist. J.P. Kuiper was niet het type gedreven experimentalist, dat omgeven door assistenten, gehuld in witte jassen, te midden van reageerbuizen en analyseapparaten op zoek is naar grensverleggend inzicht in experimenteel geneeskundige processen. In een ander opzicht was hij echter wel degelijk grensverleggend. Hij verlegde grenzen door aandacht te vragen voor een andere kijk op de mens als object van de geneeskunde. Hij verlegde grenzen door conventionele en traditionele maatregelen en structuren ter discussie te stellen (denk aan zijn door velen niet begrepen of vertekend weergegeven visie op het verschil tussen recht op arbeid en recht op inkomen). Hij verlegde grenzen door ook van de geneeskundige andere bekwaamheden, aandachtsgebieden en benaderingswijzen te vragen dan in de traditionele geneeskunde veelal gerealiseerd worden. Daarover dacht hij na, daarover discussieerde hij met zijn staf, daarover publiceerde hij, tot in de allerlaatste fase van zijn leven. Postuum zullen nog artikelen van hem verschijnen, waarin hij zijn opvattingen heeft verdedigd en geformuleerd met een geest die tot op het laatst helder en consistent is gebleven. Zoals gezegd, lang niet iedereen was het met hem eens. Hij ondervond ook wel onbegrip, scepsis, zelfs tegenwerking. Graag had hij in een afscheidscollege nog eens duidelijk zijn visie willen ontwikkelen en misverstanden willen wegnemen. Dat is hem helaas niet gegeven. Maar ik denk dat wij hem dankbaar mogen zijn voor wat hij in woord en geschrift heeft gezegd en achtergelaten. De rode draad in zijn publikaties is niet moeilijk op te merken en is niet gemakkelijk mis te verstaan. In de derde plaats als collega en vriend. Ik denk dat dit nog wel het pijnlijkste verlies is voor velen uit de universitaire gemeenschap. We verloren een docent, een onderzoeker, maar vooral een vriend. Iemand die leer en leven met elkaar probeerde te harmoniëren. Iemand die in de persoonlijke omgang en in zijn gedrag en relaties dezelfde eerlijkheid, integriteit en naastenliefde belichaamde als in zijn mens-visie is verwoord. De waarde die hij in deze rol in de vakgroep, de faculteit en in de universteit als geheel (bijvoorbeeld gedurende zijn 4-jarig conrectoraat) heeft vervuld is nog het minst vervangbaar. Juist de Vrije Universiteit met haar bijzondere doelstelling 'God en zijn wereld te dienen' heeft veel te danken gehad aan Jan Piet Kuiper met zijn non-conventionele visie, zijn idealisme, zijn eerlijkheid, zijn vertrouwen en, inderdaad, zijn vaste geloof in de zege voor Vrede, Gerechtigheid, Waarheid en Liefde.

102

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen