Jaarboek 1986-1987 - pagina 29

stroomselectie door de instellingen toch aantrekkelijker. Verder is zeker dat een goede voorlichting over de beroepsperspectieven aantrekkelijker is dan geboden of verboden. Ook kan een verdere differentiatie in de vereiste cursusgelden het evenwicht tussen aantal studenten en opleidingscapaciteit helpen bevorderen. 5) Vervolgens een opmerking over de arbeidsverhoudingen, en met name de rechtspositionele aspecten daarvan. Op dit terrein is tot dusverre weinig te merken van de HOAK-filosofie. Trouwens, wat dit betreft is het gehele arbeidsvoorwaardenbeleid voor ambtenaren aan een grondige herziening toe. In dit verband wil ik de volgende suggesties doen. Allereerst een vergroting van de eigen beleidsruimte en verantwoordelijkheid van de instellingen resp. de samenwerkende organisaties, ook wanneer het gaat om het loonoverleg. Voorts wil ik een lans breken voor het beëindigen van rigide elementen, zoals gelijke beloning ongeacht functioneren en/of arbeidsmarktsituatie, vaste voorgeschreven verhoudingen tussen bepaalde typen van docenten, en vaste benoemingen (in de zin van benoeming-voor-het-leven). Men zou kunnen overwegen of een aanstelling in het h.o. niet beter in twee stappen dient te geschieden. Ten eerste een basisaanstelling bij een centraal werkgeversorgaan; ten tweede de 'detachering' (d.w.z. een verband op kortere termijn tegen flexibele condities) bij een concrete instelling. Gezien de huidige stand van zaken, begrijpt U dat ik hierbij rekening houd met een incubatietijd van enkele jaren. 6) Mijn voorlaatste kanttekening betreft het bestuursmodel. In dit verband wijs ik op de recent verschenen ARHO-bundel.'^) Daarin wordt loepzuiver aangetoond dat het universitaire bestuur met grote problemen kampt. Deze komen vooral neer op bestuurlijke verhoudingen, die gekenmerkt worden door verstarring en vleesloze compromissen. Immers de structuurkenmerken worden gestempeld door 'heterogeniteit', waarbij de formele WUBse structuur scherp contrasteert met de informele machtsverdeling. Deze laatste is te typeren met trefwoorden als 'fragmentatie' en 'bottom-up', waardoor het centrale gezag overwegend vleugellam is geworden. In dit verband wijst Van Vught'^) op de volgende drie fundamentele karakteristieken van een universiteit als 'kennismobile': * de losse structuur van (elke) professionele organisatie * de bestaande grote differentiatie * de fundamentele dynamiek van de impulsen van de basis. Dit alles te zamen impliceert een sterk complexe organisatie, welke het - daardoor - moeilijk zal hebben om bij grote veranderingen in het externe kader te kunnen overleven (bij het blijven realiseren van de finale doeleinden!). Welke oplossing ziet Van Vught voor de universiteit?'") Hij stelt zich achter organisatie-theoretici als Mintzberg en Marx door te pleiten voor een 'adhocracy'model. Dit is een type van organisatie-model met een op zichzelf grote differentia27

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen