1901-1902 Orgaan van de Christelijke Vereeniging van Natuur- en Geneeskundigen in Nederland - pagina 23

19

Ouderdom en dood. In het veelbesproken boekje van Brunetière „La science et la religion", heeft de schrijver verschillende punten opgenoemd, die door de wetenschap voor eene oplossing vatbaar geacht worden en toch onopgelost zijn gebleven. Zooals bekend is werden door hem krasse, te krasse termen gebruikt, waar hij spreekt van bankroet of failliet der wetenschap. Maar ondanks deze overdrijving bliiven zijne beschouwingen voor een groot deel waarde houden, waar het fundamenteele problemen betreft. Als Haeckel zegt, dat zich in de „mozaïsche hypothese" van de Schepping twee grondstellingen van de evolutietheorie aan ons voordoen met eene helderheid en een eenvoud die verbaast, voegt Brunetière er aan toe, dat de „mozaïsche hypothese" ons bovendien een antwoord geeft op de vraag: „d'oü nous venons", wat de evolutietheorie nooit zal doen. Evenmin zal de anthropologic, de ethnographie of de linguïstiek ons een antwoord geven op de vraag: „ce que nous sommes." Nog veel minder zullen de natuurwetenschappen de vraag oplossen „oü nous allons." Indien iemand als Metchnikov op deze laatste vraag ingaat, dan moet men met belangstelling naar hem luisteren en het is daarom, dat we zijne denkbeelden in de volgende bladzijden zullen uiteenzetten. ') We vonden daartoe te meer reden, omdat dit eene aansluiting vormt op de quaesties in onze vroeger gehouden lezing: „Algemeene Praedispositie" behandeld. Twee verschijnselen treden op den voorgrond in de natuur, die diametraal tegenover elkander staan, nl. de verschijnselen van harmonie en desharmonie. Hielden de biologen zich vroeger voornamelijk met de harmonie bezig, Darwin en Wallace gaven daarvan eene eenvoudige oplossing met de natuurkeus en den strijd om 't bestaan. Daarna is aan de desharmonie meer en meer de aandacht geschonken. Bij de physiologie van den mensch zou dit duidelijk uitkomen. Verschillende deelen, bij de voortplantingsfunctie behoorend, ontwikkelen zich op verschillende tijden inplaats van gelijktijdig rijp te worden. De zoo vroege ontwikkeling van den geslachtszin op een tijdstip, waarin het normale functioneeren van het voortplantingsapparaat onmogelijk is, geeft dikwijls zeer ernstige bezwaren. Zelfs de geslachtsproducten beginnen rijp te worden op een leeftijd, waarin ') L'Année biologique, Troisième Année, 1897.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen