1951 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 73

GEOLOGISCHE OUDERDOMSBEPALINGEN

65

kalksteen op 7500 jaar. Dit zijn natuurlijk vrij ruwe schattingen, maar schijnen de werkelijke waarden enigszins te benaderen. De afzetting van de enorme laagpakketten moet millioenen jaren geduurd hebben, tot deze conclusie kwamen ook reeds de oudere onderzoekers, die niet van de gegevens der radioactiviteit gebruik konden maken, maar op zuiver geologische gronden hun schattingen verrichtten (b.v. Gaodchild, 1897). Van ouderdomsberekeningen aan de hand van de denudatiesnelheid zijn slechts weinig voorbeelden bekend, ƒ. E. Spiirr (1923) vestigde de aandacht op het enorme bedrag van denudatie, dat noodzakelijk moet zijn geweest om de vroegtertiaire goudafzettingen van Colorado bloot te leggen, welke goudafzettingen door intrusie aan het eind van het Krijt of aan het begin van het Tertiair ontstonden. Bij Aspen heeft de erosie een laag gesteenten van minstens 15000 voet (4500 m.) moeten wegvoeren. De vraag is nu, hoeveel jaren er nodig zijn geweest om 1 voet van het gesteente weg te voeren. Spun schat dit op 3000 of 4000 jaar; de hele gesteentelaag is dan in 45—60 millioen jaren weggevoerd, wat een behoorlijke schatting is in verband met radioactieve onderdomsbepalingen. Zelfs, zegt Spun, als we 1 voet per 2000 jaar rekenen, komen we al op een tijdsduur van 30 millioen jaar. 5. Het zoutgehalte der oceanen. De ouderdomsbepalingen der aarde aan de hand van het zoutgehalte der oceanen moeten beschouwd worden als de minst betrouwbare van alle geologische methoden. Het principe is eenvoudig. Wanneer men uitgaat van de gedachte, dat de aarde aanvankelijk gloeiend-vloeibaar was, dan was alle water in dampvorm aanwezig. Bij afkoeling van de aarde condenseerde de waterdamp, en gedistilleerd water, vrij van zout, verzamelde zich en vormde de toenmalige wereldzeeën. De rivieren voegden echter zout aan het oceaanwater toe, zoals ze dat tegenwoordig nog doen. Als we nu weten, hoeveel zout per jaar door alle rivieren naar zee getransporteerd wordt, en hoeveel zout de wereldzeeën momenteel bevatten, dan levert een simpele deling het aantal jaren voor de ouderdom der oceanen. Omdat het in de praktijk het eenvoudigst is gebleken, bepaalt men alleen het gehalte van het element Na. Clarke (1924) kwam tot het resultaat, dat de oceanen minstens 100 millioen jaren bestaan moeten hebben. Immers, de totale hoeveelheid Na in de oceanen is 160 X 10i4 ton. De hoeveelheid Na, per jaar naar zee gevoerd, is 158 X 106 ton; bij deling geeft dat 100 miUioen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen