1960 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 24

12

H. WITTENBERG

heeft twee effecten op de baan; de maximale hoogte (apogeum) neemt af en de omlooptijd wordt korter. Uit deze beide veranderingen is het mogelijk de weerstandskracht te bepalen die op de satelliet wordt uitgeoefend. Bij bekende weerstandseigenschappen van de satelliet volgt daaruit ook de dichtheid van de atmosfeer. Hier ligt echter een nog niet opgeloste moeilijkheid: de weerstandseigenschappen van lichamen in zeer ijle gassen zijn thans nog onvoldoende bekend, waardoor de berekende luchtdichtheden niet nauwkeurig kunnen zijn. 3B. Vluchten naar de maan. Om de maan te bereiken moet aan het ruimtevaartuig practisch de ontsnappingssnelheid van 11,2 km/sec worden gegeven. De maan staat op een afstand van 384.000 km van de aarde, haar massa is slechts 1,23 % van de aardmassa. De ontsnappingssnelheid van de maan af bedraagt dan ook niet meer dan 2,4 km/sec. Voor een maan vlucht zijn er drie mogelijkheden: de maan wordt op enige afstand gepasseerd en de raket gaat als planeet om de zon wentelen (Loenik I, Pioneer III), de maan wordt getroffen op het oppervlak (Loenik II) of de maan wordt omcirkeld (Loenik III). In het laatste geval is er eigenlijk sprake van een aardsatelliet, die in haar baan de maan insluit. De reisduur naar de maan is sterk afhankelijk van de snelheid, waarmee het ruimtevaartuig van de aarde af wordt gelanceerd. Bij een aanvangssnelheid van b.v. 10,7 km/sec bedraagt de reisduur 2,3 dagen. Om de maan te treffen moeten de grootte en de richting van de aanvangssnelheid aan zeer hoge eisen voldoen. De toelaatbare snelheidsafwijking t.o.v. de genoemde aavangssnelheid van 10,7 km/sec bedraagt slechts —10,5 m/sec en -(- 15 m/sec (totale marge 25,5 m/sec = l^ % van de aanvangssnelheid), terwijl de totaal toelaatbare hoekafwijking ca 0,5 bedraagt. Deze cijfers tonen duidelijk aan de prestatie die met de Loenik II door de Russen is bereikt. Volgens een recente publicatie werd daarbij het navolgende geleidingssysteem toegepast. In de raket zelf wordt een geprogrammeerd besturingssysteem meegevoerd. Na de lancering wordt de baan van de raket door 13 grondstations waargenomen; de informaties van deze stations werden met behulp van een electronische rekenmachine verwerkt en vergeleken met de gewenste baan. De hieruit volgende stuurcorrecties werden vervolgens radiografisch aan het besturingssysteem van de raket overgebracht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen