GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

1962 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 288

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

A. VAN DER ZWAN Jr.

232

de maan, daar de maan deel heeft aan zon en aarde. Deze sterke wezens stonden op tegen de goden, en Zeus heeft ze voor straf in tweeën gesneden. Apollo hielp bij het helen van de wondvlakken; bij de navel werd afgehecht. Toen ontstond bij de mensen het verlangen naar de verloren wederhelft. Zo werd de heterosexuele liefde verklaard, maar ook de homosexuele, die daarboven werd gesteld. Dat merkwaardige gedachten zoals van Plato nog in de tegenwoordige tijd voortleven, blijkt uit het gedicht „Androgyne" van Anna Blaman (6): Het noodlot ligt in maanlichtvakken uitgevloerd. Een enkele lantaarn werpt een uitroepteken. Wij zijn zover dat enkel onze huid ontroert en wie zijn huid niet looit blijft in gebreke. Soms in zo'n maanlichtvak, blijven we even staan, verdronken in de glanzen van elkanders ogen. Diep van onszelf vervuld en met elkaar begaan, houdt elk zijn liefde heimlijk voor gelogen. De wereld is plaveisel, het heelal bazalt, het lege mensenhart een armlijk ding daartussen: soms is het of het in die ruimte eeuwig v a l t . . . . Zorgvuldig proeven we elkanders kussen. Ach Androgyne, de grote wonde brandt niet meer, we zijn verloren voor elkaar, verdord, genezen: het bleke litteken een poging tot verweer en op vergeten pijnen aangewezen. Samenvatting De interessante gegevens over het hf van het wetenschappelijk onderzoek hebben de moderne mens weinig verder gebracht in therapeutisch en preventief opzicht. De zin van deze afwijkingen ontgaat hem geheel. Het is onwaarschijnlijk, dat hf vroeger meer voorkwam dan tegenwoordig. Ook de Grieken en Romeinen waren niet blij met de geboorte van een kindje, dat er als een H F uitzag. Desondanks hebben zij deze misvorming geïdealiseerd, zoals in hun beeldhouwkunst tot uiting kwam. Het ideaal van dit harmonieus hf dachten zij toe aan hun goden en aan de eerste mensen. De tweeslachtige oermens lijkt het symbool van het samenzijn in het huwelijk. Voor de christen is God onvoorstelbaar. Zijn kennis van God is het

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1962

Orgaan CVNG Geloof en Wetenschap | 350 Pagina's

1962 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 288

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1962

Orgaan CVNG Geloof en Wetenschap | 350 Pagina's