1971 Geloof en Wetenschap : Orgaan van de Christelijke vereeniging van natuur- en geneeskundigen in Nederland - pagina 269

G. A. LINDEBOOM

209

tomische onderzoekingen te doen aan stukken vlees of koppen van slachtdieren, die hij bij de slagers kocht. Het slachten van vee woonde hij herhaaldelijk bij 6 en hij heeft papieren met ontleedkundige aantekeningen nagelaten.'^ In 1630 was hij volop bezig met schei- en geneeskunde.** Bovendien heeft hij te Leiden een publieke „anatomie" bijgewoond, welke uitgevoerd werd door de hoogleraar Adriaan van Valkenburg (1581-1650), die toegaf nimmer de pijnappelklier in de hersenen bij de mens te hebben kunnen vinden.9 Met een zeker recht heeft hij er zich dan ook op beroemd meer van anatomie gezien te hebben dan de meeste geneesheren van zijn tijd. Hij gevoelde zich bevoegd en was genegen om bij tijd en wijle medische adviezen aan vrienden of bekenden te geven, i o Dit alles verklaart, dat Descartes destijds niet alleen als een diepzinnig wijsgeer werd beschouwd, maar ook als een deskundige op het gebied der geneeskunde. In wetenschappelijke kringen was het bovendien bekend, dat Descartes een ongepubliceerd Frans manuscript had over de verrichting van het dierlijk (en menselijk) lichaam. Tijdens zijn leven is deze verhandeling niet in druk verschenen: dat geschiedde pas twaalf jaar na zijn dood, in 1662, in een latijnse vertalingi* van de hand van Florentius Schuyl (vide infra), en twee jaar later in de oorspronkelijke Franse versie. 12 Dit geschrift is wel beschouwd als een klein leerboek der fysiologie; de werking van het zenuwstelsel, de dierlijke geesten (spiritus animales) en, voor de mens, de pijnappelklier als zetel en invalspoort der ziel speelden daarin een belangrijke rol. Hij gaf daarin een goede beschrijving van wat men tegenwoordig een reflex noemt, en geeft blijk ook te weten van zogenaamde voorwaardelijke reflexen. Descartes medische vrienden Behoudens de aanvaarding van de leer van de bloedsomloop in het Discours — een feit van niet te onderschatten betekenis — heeft Descartes zijn invloed op het medisch denken in ons land vooral uitgeoefend door de omgang met vooraanstaande medici. Onder de geneeskundigen was één der eerste aanhangers van de franse wijsgeer de Utrechtse hoogleraar Hendrik de Roy, meestal genoemd met zijn verlatijnste naam Henricus Regius (1598-1679).i^ Inderdaad was Regius een vriend van het eerste uur. Deze geleerde met een misschien wat moeilijk karakter en in elk geval met afwijkende meningen, die hem tijdens zijn rectoraat van de latijnse school te

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen