De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 146

134 DE V.U. IN OORLOGSTIJD

Wierda met geboeide handen geschreven heeft, weten wij, welke

kwellingen hij heeft moeten ondergaan. Wij weten er ook uit, dat

hij, om van het ondragelijke lijden af te zijn, wel in de verleiding

kwam, te zeggen, wat de folteraars hem graag wilden doen zeggen.

Hij heeft echter volgehouden; hij schrijft: „Ik moest erg aan onzen

Heiland denken, die ook zoo onschuldig moest lijden; aan dien

kant was het mij rijk, dat kruis mijn Jezus te mogen nadragen."

Jan Peppink was student in de theologie. Hij was de eerste van

onze studenten, die zijn leven heeft gegeven voor den strijd van

ons land. In de oorlogsdagen meldde hij zich vrijwillig voor het

Nederlandsche leger. Toen onze officieele strijd eindigde, heeft hij

dien ondergronds voortgezet als leider van de spionnagegroep

„Nederland Vrij'' en door het uitgeven van illegale lectuur. Door

verraad viel Jan Peppink op 19 April 1941 na een hevige worste-

ling in de handen van de S.D. Hij werd van de eene gevangenis

naar de andere gevoerd en op zijn 24sten verjaardag ter dood ver-

oordeeld. Na wreede mishandelingen en na maanden van honger-

lijden werd hij op transport gesteld naar Kiel. Onderweg stierf hij

op 2 Sept. 1942 van uitputting. Zijn totaal uitgeput en op vele

plaatsen door slagen en trappen geschonden en gebroken lichaam

kon deze laatste krachtproef niet meer doorstaan. Dat hij in zijn

afscheidsbrief kon schrijven: „Ik ben bereid gemaakt, het zwaarste

blijmoedig te dragen. God verandert nooit. Zijn trouw en Zijn

liefde voor zondaren niet. Daarom ben ik rustig en blij", is voor

alle nabestaanden een groote troost.

Op 22 November 1943 werd de student in de rechten, Evert Wil-

lem Hissink, op 26-jarigen leeftijd te Berlijn bij een bombardement

gedood. In 1937 was Hissink student geworden aan de Stedelijke

Universiteit en kwam naar ons over, toen hij zijn studie daar niet

kon voortzetten. In 1943 als niet-teekenaar naar Duitschland gegaan,

werkte hij in Berlijn in de Knorr Bremse fabriek. Eenige weken na

zijn dood werd zijn lijk gaaf en met een rustige uitdrukking van on-

der het puin weggehaald. Op 26 December werd hij begraven. De

student D. van der Meulen leidde de begrafenis, die bekostigd werd

door de arbeiders en studenten uit zijn kamp, die in hem een trou-

wen kameraad verloren.

Arnold Johan van den Hoek, geboren in 1921, werd reeds op 17-

jarigen leeftijd student in de "Wis- en Natuurkundige faculteit.

Groote bekendheid verwierf hij als schaakspeler. Toen hij 20 jaar

oud was speelde hij met Dr Euwe om het kampioenschap van

Nederland.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen