De Vrije Universiteit in oorlogstijd - pagina 186

172 DE V.U. IN O O R L O G S T I J D

standigen wetenschappelijken arbeid, die op zijn beurt weer van

deze beginselen uitgaat, en anderzijds hen gereed te maken voor

een functie in het maatschappelijk leven, bij de vervulling waarvan

zij leven en handelen uit diezelfde beginselen. Wij blijven van mee-

ning, dat het bestaan onzer Universiteit niet is een groepsbelang,

maar een belang voor het geheele Nederlandsche volk.

Handhaaf ik dus eenerzijds volledig den eisch van zelfstandigheid

van bestaan van onze Universiteit, anderzijds vraag ik mij af, of

er toch niet mogelijkheden bestaan van samenwerking met een

openbare universiteit. Ik denk daarbij aan een gemeenschappelijke

bibliotheek, aan gezamenlijk gebruik van laboratoria en zieken-

huizen, aan gezamenlijke museumverzamelingen, aan uitwisseling

van leerkrachten, aan gemeenschappelijke colleges. Dergelijke

vraagstukken moeten naar mijn gevoelen van tijd tot tijd opnieuw

bezien worden in het licht van de vigeerende omstandigheden.

Waarde Coops, gij bemerkt, dat ik geen principieele bezwaren

koester, het rectoraat aan een opvolger over te dragen. Ik ben

overtuigd van het recht en de noodzaak van het bestaan onzer

Universiteit. Dat ik het rectoraat aan U mag overdragen, vervult

mij met een gevoel van oneindige dankbaarheid. Maandenlang heb-

ben wij niet geweten of Gij nog in het land der levenden waart.

Tallooze malen hebben wij ons afgevraagd, niet, of Gij het zwaar

te verantwoorden zoudt hebben, maar h o e zwaar Uw lot wel zou

zijn. Gij zijt teruggekeerd; God zij dank, dat Gij teruggekeerd zijt,

zóó, dat Gij onmiddellijk weer aan het werk zijt getogen in het

belang van het vaderland, waarvoor — wij zullen het nooit ver-

geten — Gij getoond hebt. Uw leven te willen geven. Gij zijt er

niet de man naar, geëerd te willen worden. Gij zult echter

moeten toelaten, dat wij U uit den grond van ons hart danken

voor wat Gij voor ons innig geliefde vaderland gedaan hebt, toen

het in zoo bitteren nood verkeerde. Zulk een man als kapitein op

ons schip te hebben, geeft ons vertrouwen in de toekomst.

Gij gaat nu een moeilijke taak op U nemen.

Allerwegen gaat de roep op om vernieuwing der Universiteit.

Daaraan zult gij leiding moeten geven. Gij zult niet kunnen vol-

staan met het presideeren van enkele routinevergaderingen van den

Senaat. Gij zult met collegae en met studenten, maar ook met

Directeuren en Curatoren veel te overleggen hebben. Plannen zijn

er te over. Gij zult moeten schiften. Gij zult initiatief moeten

nemen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen