Pionieren toen en nu. De geschiedenis van het Paedologische Institutuut in Amsterdam 1931-1989. - pagina 57
De geschiedenis van het Paedologische Instituut in Amsterdam 1931-1989
de vakantie aanbrak hebben zij het initiatief maar zelf in
handen genomen en het pand gekraakt. Een geluidsarme
kamer die zich in het pand bevond werd gesloopt en de in-
houd daarvan werd keurig in een container gedeponeerd.
Enige verbazing zal zich ongetwijfeld hebben afgetekend op
de gezichten van de docenten toen zij terug kwamen van
hun vakantie, Hans Heiner over dit particulier initiatief: 'Ik
zou nu tweemaal nadenken voor ik zoiets zou doen, maar
toen niet; dat ging toen wat makkelijker. Zulke avonturen
beleef ik nu niet meer maar in wezen moetje nog wel het-
zelfde spektakel uithalen'.
De opkomst van het Ambulatorium was geheel overeen-
komstig de tijdgeest. Veel jongeren kwamen in opstand te-
gen het gevestigde gezag, waartoe natuurlijk ook de ouders
behoorden, schiepen hun eigen cultuur en kwamen in aan-
raking met zaken als abortus en drugs. Uitdagende tijden
voor veel adolescenten maar daarom ook vaak verwarren-
de tijden waarin hulp voor een aantal geen overbodige luxe
was. Hierdoor kwam o.a. de experimentele hulpverlening
op gang waar het Ambulatorium maar bijvoorbeeld ook
het Jongeren Advies Centrum (j.A.c.) - opgericht januari
1970 - voorbeelden van waren.
De werkwijze van het Ambulatorium was geïnspireerd
door en ontwikkeld vanuit enerzijds de leer van de crisis-
interventie en anderzijds oude en nieuwe theorieën over
behandeling van kinderen, jeugdigen en hun gezinnen. Wat
dit laatste betreft heeft het Ambulatorium zich altijd op het
standpunt gesteld dat niet alleen het kind of de adolescent
maar ook het gezin bij de behandeling betrokken diende te
worden. In deze zin week het Ambulatorium af van het
J.A.C, dat behandelde onder het motto: 'gratis, anoniem en
zonder contact met de ouders'. De problemen waarmee
kinderen beneden de dertien jaar bij het Ambulatorium
werden aangemeld varieerden van gedragsmoeilijkheden
(driftig, luistert nooit), opvoedingsmoeilijkheden (ik weet
niet meer hoe ik hem/haar aan moet pakken), aanpassings-
moeilijkheden (sluit zich af, geen vriendinnen), emotionele
problemen (is depressief, huilt gauw, is bang) tot psychoso-
matische klachten (te dik, altijd buikpijn, plast in bed). De
hulpvragen van adolescenten waren eveneens van zeer ver-
55
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989
Publicaties VU-geschiedenis | 72 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1989
Publicaties VU-geschiedenis | 72 Pagina's