Medische psychologie - pagina 279

Communicatievaardigheden in de opleiding tot arts

MA. Batelaan

Samenvatting

Een belangrijke taak van de medisch psycholoog In het medisch curriculum Is het

trainen van geneeskundestudenten in communicatievaardigheden. In deze trainingen

worden communicatievaardigheden, die relevant zijn bij het medisch handelen,

geoefend in verschillende gesprekssituaties. Het doel Is dat de artsen-in-spe het

belang van deze vaardigheden aan den lijve ondervinden, onderzoeken hoe emoties,

normen en waarden invloed hebben op het eigen gedrag en wat de gevolgen daarvan

kunnen zijn. In dit hoofdstuk wordt een schets gegeven van de practica Medische

Communicatie aan de medische faculteit van de Vrije Universiteit.

Inleiding

Frans, een economlestudent van 23 jaar, Is aangereden door een auto. Zijn

onderbeen is verbrijzeld. Het kan niet meer hersteld worden en zijn onderbeen zal

moeten worden geamputeerd. Dit is hem gisteren door de behandelend arts

meegedeeld.

Tijdens het ontbijt komt de chirurg langs. Hij doet de gordijnen dicht. "Goedemorgen,

een beetje kunnen slapen?" Frans: "Nou, met die slaappil wel, maar ik heb toch wel

wat vragen." Arts: "Nou, daarvoor ben ik ook langsgekomen". (Frans voelt langzaam

zijn verzet tegen zijn lot groeien: het kan gewoon niet waar zijn, er moet toch meer

mogelijk zijn). Frans: "Maar hoe kan dat nou? Gisteren zei u iets over al die losse bot

deeltjes. Kunnen ze die niet aan elkaar schroeven? Ik heb ook eens iets gehoord over

superlijm. Gister zei een vriend van me dat er bij iemand wel eens die losse

fragmenten vervangen zijn door kunstdelen. Het fijne heb ik niet precies gehoord,

maar er moet toch nog wat mogelijk zijn met de huidige techniek ?"

Bovenbeschreven casus is een van de vele voorbeelden die in het practicum

Medische Communicatie worden gebruikt om geneeskundestudenten (medische)

communicatievaardigheden te leren. De casus wordt gebruikt in een les waarin het

thema 'verlies en rouw' wordt behandeld. Doel van deze les is studenten bewust te

laten worden van hun eigen reacties en emoties en hoe deze in relatie staan met de

manier waarop ze reageren op emoties van anderen (patiënten) en welk effect dit

weer kan hebben op het gesprek met patiënten. In de les wordt besproken hoe het

zou zijn als Frans een vriend zou zijn: wat zouden de studenten tegen hem willen

zeggen? Ook wordt stilgestaan bij hoe het zou zijn als de studenten zelf In de situatie

van Frans zouden verkeren: hoe zouden ze willen dat familieleden en vrienden

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen