Voetstappen in opwaaiend zand - pagina 11

'Niets bederft de revolutionaire bewegingen zo zeer, zo grondig als het succes.

Want na de eerste garde, die van de zuiveren, die van de pioniers, komt de twee-

de. De derde vecht uit gewoonte, de vierde uit logheid. De essentie wijkt voor

het oppervlakkige, het doel voor de middelen. De strijd gaat niet meer in de

hoogte, er zit geen stuwkracht meer in. De strijd gaat om een titel, om een posi-

tie. Ideeën worden vervangen door idolen, idealen door ftsrmules. Dat is het lot

van elk avontuur, geen enkele verrassing duurt eeuwig, geen enkele passie is blij-

vend. Met de dageraad zal de nacht haar profeten hebben opgeslokt. Geen enke-

le school is erin geslaagd de inspiratie en de eerste visie van haar voorloper of de

strenge eisen van haar stichters levend te houden. Niets is moeilijker dan een

droom te bewaren zodra hij vorm heeft gekregen.'

Hoewel Vereniging en VU meer anti-revolutionair dan revolutionair zijn

gestempeld, zijn ze wel een verwerkelijking van de droom van kleine luyden die

in 1879 een Vereeniging voor Hooger Onderwijs op de grondslag der Gerefor-

meerden beginselen in het leven riepen om het geheel der wetenschappen - dus

niet alleen de theologie - te beoefenen in het licht van de goddelijke openba-

ring. Tegen die achtergrond kon op 20 oktober 1880 een Vrije Universiteit van

start gaan met vijf hoogleraren, enkele faculteiten en een handjevol studenten.

Toch laat ook de geschiedenis van Vereniging en VU zien dat niets moeilijker is

dan een droom te bewaren zodra hij vorm gekregen heeft: een continue uitda-

ging om de essentie niet te laten wijken voor het oppervlakkige, het doel voor

de middelen, de ideeën voor idolen, de idealen voor formules.

Uit de beide bijdragen in deze brochure wordt duidelijk, dat de Vereniging met

vallen en opstaan heeft geprobeerd - niet altijd met succes - om steeds weer

inhoud en vorm te geven aan het levend houden van de inspiratie van de stich-

ters en om oude woorden en begrippen uit een voor-vorige eeuw niet verloren

te laten gaan, maar ze op eigentijdse wijze gestalte te geven.

Zoals gezegd was de inzet van de Vereniging bij haar ontstaan het zoeken van

Gods eer op het terrein van de wetenschappen. In een belangrijk bezinningsstuk

van de Vereniging, 'Nadere Positionering en Profilering van de Vereniging voor

christelijk wetenschappelijk onderwijs', d.d. 20 juni 1994, heeft Bart Voorsluis

een eigentijds motief achter de activiteiten van de Vereniging geformuleerd dat

de ledenraad van harte aanvaardde:

'Bevordering van de vrijheid om God en zijn wereld door wetenschappelijk

onderwijs en onderzoek te dienen.' Deze vrijheid is gerelateerd aan het zegel

van de VU, zoals dat ook de katheder in de aula siert: vrijheid, ja zeker, maar

vrijheid in afliankelijkheid van de Eeuwige, wiens volgens de joodse traditie

onuitsprekelijke naam, in Hebreeuwse letters het zegel overkoepelt, omrand

door de tekst uit psalm 124: 'Onze hulp zij in de naam des Heren.' Zo alleen

kan de droom bewaard worden.

9

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen