Een hoeksteen in het verzuild bestel. De Vrije Universiteit 1880-2005. - pagina 367

sprek de houding van de betrokkene tegenover de Vrije Universiteit als bijzondere in-

stelling centraal stellen. De kandidaat kreeg eerst uitleg: zo zien wij onze missie, en kon

dan vervolgens aangeven hoe hij daar zelf over dacht. 'Dat is wezenlijk iets anders dan de

vraag stellen: stemt u in met de doelstellingen van de Vrije Universiteit?'^? De facultei-

ten reageerden nogal verdeeld. Aardwetenschappen antwoordde dat voor de verhou-

ding tussen geloof en wetenschap geen noemenswaardige aandacht bestond. Moest men

dan deze thematiek toch aan de orde stellen in het gesprek, dan zou dat 'door het ontbre-

ken van facultaire invulling eerder vervreemdend dan meer natuurlijk werken'.^" Ten-

nekes achtte zo'n gesprek misleidend. De universiteit deed dan alsof geloofsvragen voor

haar zeer belangrijk waren, maar dat lag volstrekt buiten de werkelijkheid, en bij benoe-

mingen speelden zulke overwegingen geen rol. Kwaliteit was het enige, en die had niets

te maken met een sterkere of zwakkere binding aan het christelijk geloof**'

Daar bleek de verandering ook op neer te komen toen ze eind 1992 haar beslag kreeg.

Het enige verschil tussen de oude en de nieuwe regeling was dus, dat een aanvraag voor

dispensatie achterwege kon blijven. De Vrije Universiteit ging dan ook de breedte in,

thans zonder dat te verbloemen. 'We hebben ook rooms-katholieke, onkerkelijke en isla-

mitische hoogleraren,' verklaarde de voorzitter van de hierna te noemen Raad van Toe-

zicht. 'Er is heel bewust voor gekozen om daarin niet te beperkend te zijn. Dan kom je in

een leerstellingensfeer terecht en beland je in een gesloten systeem, waar ik altijd moeite

mee heb gehad. Bovendien zou het belemmerend werken bij het in huis halen van de

noodzakelijke wetenschappelijke kwaliteit. Belangrijk is wel dat er een sterke groep blijft

die geïnspireerd vanuit het evangelie de discussie met de samenleving aangaat.'**^ Een

gewone universiteit dus, met in haar midden een flink aantal mensen die ter wille van het

evangelie in discussie treden met de samenleving. Het eigen karakter vertoont zich dan

in de eerste plaats in de externe relaties met andere dan wetenschappelijke gesprekspart-

ners. Op aard en kwaliteit van de klassieke kerntaken, onderwijs en onderzoek, heeft het

geen invloed.

De eindindruk die dit alles nalaat, is dat de Vrije Universiteit enerzijds niet wil dat

grondslag en doelstelling een beperkend effect hebben op de wetenschapsbeoefening.

Kwaliteit staat onverbiddelijk voorop. Anderzijds is zij ook niet bereid haar bijzonder

karakter prijs te geven, omdat zij beseft dat daarin de belangrijkste reden ligt voor haar

voortbestaan. Heel duidelijk blijkt dat uit de wijze waarop rector Sminia de gewijzigde

doelstelling toelichtte. Volgens hem was het de oude wijn in nieuwe zakken. 'Je kunt be-

paalde dingen nu eenmaal niet meer als bekend veronderstellen. We moeten ons goed

realiseren dat deze tijd zijn eigen taal en eigen beelden vergt. We hebben dan ook beslo-

ten dat de doelstelling formeel gehandhaafd blijft, maar dat we andere beelden moeten

gebruiken om deze boodschap over te brengen. De woorden van de doelstelling doen

geen appèl meer op jongeren. Daarom hebben we haar wel in de statuten laten staan,

maar in de studiegidsen aangepast.' De moedeloze bewering van critici dat de Vrije Uni-

versiteit haar beginsel had prijsgegeven door de doelstelling niet meer na te leven kwam

PRIVATISERING VAN GELOOF 1980-2005 363

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen