Voor bepaalde tijd. Lustrumboekje Faculteit der Letteren 2005 - pagina 23

Het ei van Kuvpc'' en andere verhalen

wetenschappelijk gezien facile princeps, maar ook een goed ge-

reformeerd man, die meermalen het ambt van ouderling blijkt te

hebben vervuld. "Hij is lid der Anti-revolutionnaire Partij", voegt

het faculteitsrapport er volledigheidshalve nog aan toe. Fokkema's

benoeming volgt in mei 1949; zijn jaarsalaris bedraagt dan 3000

gulden.

Nog één keer circuleert de naam van dr. Haantjes, dit maal in het

kader van een leerstoel Afrikaans. De leerstoel Afrikaanse taal- en

letterkunde aan de Universiteit van Amsterdam werd sinds maart

1950 bezet door de bekende dichter, schrijver en criticus N.P. Van

Wyk Louw (1906-1970), maar zoals Schutte schrijft, de VU was

in het geheel weinig gecharmeerd van deze hoogleraar: die was

"verre van Christelijk". Het is mogelijk Wille geweest die rond 1950

het plan heeft gelanceerd om een eigen leerstoel Afrikaans in te

stellen, waardoor de VU het christelijk element in Zuid-Afrika zou

kunnen versterken. Als kandidaat voor een benoeming komt dr.

Haantjes ter sprake. Die had blijkens zijn publicaties kennis van de

Afrikaanse letterkunde - "Wellicht ware hij te bewegen een buiten-

gewoon hoogleraarschap te aanvaarden". Maar begin 1950 blijkt

de toen zestigjarige Haantjes wederom "niet de aangewezen per-

soon"; uitleg wordt niet gegeven. Een mogelijke kandidaat bleek de

Afrikaanse Anna de Villiers (1900-1979), "principale van het Univ.

College te Wellington" en in 1934 te Stellenbosch gepromoveerd

op Die Hollandsclie Taalbeweging in Suid-Afrika, maar Wille vroeg

zich blijkens een kanttekening bij de concepttekst van het voorstel

af, of zij voor de VU wel principieel aanvaardbaar was en wilde

graag weten of ze al dan niet instemde met de grondslag van de

VU, aldus Schutte. De leerstoel is er nooit gekomen, al duikt het

punt "de studie Zuid-Afrikaans" in latere jaren nog diverse malen in

de facultaire notulen op. "Geen vorderingen" staat er dan altijd bij.

Anna was intussen redacteur geworden van het Woordeboek van

die Afrikaanse Taal.

Instemming met de grondslag was dus voorwaarde sine qua non

voor benoembaarheid aan de VU. Zo verzocht dr. A. van der Lee

(hij komt straks in het stuk van Henk Meijering ter sprake) in

1954 om toelating als privaat-docent Duits. Hij had voldoende

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen