Omstreden normalisering - pagina 234
Hoe de Vrije Univseriteit veranderde in de lange jaren zeventig
Hoogleraar Kuypers vraagt hem om stafmedewerker in tijdelijke
dienst te worden. Hij moet het college Inleiding in het hoofdvak Politi-
cologie van hem overnemen. Kuypers is op de colleges keihard aange-
pakt door de Rode Eenheid, en wil ervan af.
Pas vele jaren later hoort Boddendijk van socioloog Dick Kuiper dat
zijn aanstelling een poging is om een brug te slaan naar de radicale
studenten. Dat is hem gelukt. Naar eigen zeggen is Boddendijk voor
zijn collega-stafleden wat te links en voor de radicale studenten wat te
rechts. 'Ik deugde natuurlijk niet want ik was burgerlijk, lid van de Pv-
dA, maar had wel enige sympathie voor het historisch materialisme
van vriend Marx.'Als student is hij geïnteresseerd in het radencommu-
nisme van Anton Pannekoek. Hij raakt geboeid door het arbeiderszelf-
bestuur in Joegoslavië en het dialectisch materialisme.Ten tijde van de
KrU maakt hij studie van het werk van Adorno en Habermas. Voor Bod-
dendijk staat het gedachtegoed van de CPN haaks op de idee van een
open society. Hij vergelijkt de communisten met de mannenbroeders
uit de SGR Het heeft hem altijd verbaasd dat linkse studenten nooit
meegingen op excursies naar de USSR die hij organiseerde.'Misschien
hadden ze dan wat meer werkelijkheidszin ontwikkeid.'l 63
Mede door de inzet van Frank Boddendijk wordt de studie Politicolo-
gie meer pluriform: er komen meer kritische literatuurlijsten (caucus),
staatstheorie, een stage-scriptiegroep en vrouwenstudies. Hierdoor
komt hij regelmatig in conflict met zijn collega's. Studenten schuiven
hem naar voren als staflid in de experimentele subfaculteitsraad Politi-
cologie. Hij wordt gekozen, hetgeen hem niet in dank wordt afgenomen
door Kuypers. In een stafvergadering stemt hij tegen de kandidatuur
van Jan van Putten. Hij vindt dat Abram de Swaan lector Politicologie
moet worden. Ook is hij actief in het Comité Democratisering waarin
studenten en stafleden enige tijd eendrachtig samenwerken.
In 1974 schrijft hij zijn ontslagbrief. Tot zijn eigen verrassing vraagt
Kuypers hem te blijven. De brief w/ordt verscheurd. Hij krijgt een vaste
aanstelling. Boddendijk moet blijven vanwege zijn brugfunctie naar
studenten, maar ook vanwege zijn kwaliteiten als docent.
Bij Internationale Betrekkingen krijgt naast de werkgroep Polemolo-
gie (met werkstukken als 'Een tevreden dienstplichtige is een contra-
dictio in terminis') vooral de projectgroep Imperialisme, met AR-ra-
dicaal Peter Idenburg als verantwoordelijk staflid, vaste voet aan de
grond. Idenburg is een strijdbare man; hoogleraar Kuypers noemt
hem een bokser. 'Als je dacht: nu is hij knock-out, stond hij weer over-
232
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013
Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 2013
Publicaties VU-geschiedenis | 388 Pagina's