Een handvol filosofen - pagina 450

446 VI E Vakfilosofische richtingen

Deze kritische opmerking had ongetwijfeld te maken met zijn vele buitenuniversi-

taire bezigheden. De tijd die hij daaraan besteedde, ging ten koste van zijn weten-

schappelijk onderzoek. Ondanks die kritische opmerking leverde het genoemde on-

derzoek van Vrij Nederland op dat Verbrugge niet alleen werd gerekend tot de twaalf

meest scherpzinnige denkers, maar ook tot de top vijf van de Nederlandse filosofen!

In 2012 noemde weekblad Elsevier\^tm een van de 'denkers die ertoe doen'.t'

Sinds 2009 organiseert hij samen met zijn collega dr. G.J. Buijs, onder de titel Filoso-

fie op de Zuidas, maandelijks een filosofisch gesprek met een ondernemer, politicus,

bestuurder, literator of bankier. H e t zijn publieke gesprekken, waarin o o k de vraag

naar iemands bezieling o n o n t k o o m b a a r is.

G.J. Buijs: politiek filosoof over civil society

In 2010 werd dr. G.J. Buijs benoemd tot bijzonder hoogleraar politieke filosofie

op de daartoe vanwege het Dr. Abraham Kuyperfonds ingestelde bijzondere leer-

stoel. Werd met de benoeming van Woldring deze leerstoel in 1986 gevestigd in de

Faculteit der Rechtsgeleerdheid, en later o o k in de Faculteit der Wijsbegeerte, met

de benoeming van Buijs werd de leerstoel alleen in de Faculteit der Wijsbegeerte ge-

vestigd.

In 2012 sprak Buijs zijn inaugurele rede uit, getiteld Publieke liefde. Agapè als

bron voor maatschappelijke vernieuwing in tijden van crisis. In het begin van zijn

rede maakte hij meteen duidelijk dat agapè {caritas) -verlzzló. als liefde - een samen-

vattende aanduiding is van Gods presentie in de wereld. N a de bespreking van een

aantal karakteristieken van agapè, die samen een 'agapeïsch handelings- en relatie-

p a t r o o n ' vormen, merkte hij op dat dit p a t r o o n niet uniek is voor Israel of de chris-

tenheid. Vandaar dat hij sprak over de universele presentie van agapè of een 'stroom

van manifestaties van agapè' in diverse culturen en situaties, o o k in ieder mens, - on-

danks schrijnende gevallen van verwaarlozing.''^

Buijs verdedigde dat agapè in de westerse cultuur een centrale en vormende rol heeft

gespeeld, niet alleen in de private maar ook in de publieke sfeer.*" Omdat mensen nu

eenmaal geen agapè/caritas aan de hele wereld en iedereen kunnen betonen, begint

liefde volgens Ambrosius in iemands naaste omgeving: familie, buurt en werk. Maar

deze 'eerste ordo caritatis' die gericht is op directe relaties sluit een wijdere blik op de

samenleving niet uit. Buijs sprak ook over een 'tweede ordo caritatis', die hij indeelde

in drie 'apageïsche domeinen', i) Vrije maatschappelijke organisaties: mensen vereni-

gen zich in en rond instituties om het leven leefbaar te maken, en om gezamenlijk en

vreedzaam bepaalde doelen na te streven (van ouds in Europa bekend en tegenwoor-

dig civil society, ook wel maatschappelijk middenveld genoemd). 2) Politieke ge-

meenschappen: staatkundige organisaties die burgers bescherming bieden van vrij-

heid, gelijkheid en waardigheid. Tegenover samenlevingen waarin oorlog en

plundering heersen, dient de politieke orde ertoe dat een goed bestuur wordt gereali-

41 Elsevier, 14 januari 2012, p. 20.

42 Buijs, Publieke liefde, p. 8.

43 Buijs, Publieke liefde, p. 4.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen