GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Ake1dama — Kerkhof-irouie.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Ake1dama — Kerkhof-irouie.

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

En tezamen raad gehouden hebbende, koohlen zij daarmede den akker des ijottebakkers, tot eene begrafenis voor de vreemden. Daarom is die akker.... in hun eigen taal genoemd Akeldama, dat is: en akker des bloeds. IMatth. 27 : 7, Hand. 1:19.En zij gaven liem gemirreden vvyn te drin-. ken, maar hij nam dien niet. Marcus 15:23.

I.

En tezamen raad gehouden hebbende, koohlen zij daarmede den akker des ijottebakkers, tot eene begrafenis voor de vreemden. Daarom is die akker.... in hun eigen taal genoemd Akeldama, dat is: en akker des bloeds. IMatth. 27 : 7, Hand. 1:19.

Let op Akeldama., het kerkhof, dat de .Toiodsche autoriteiten hebben la.ten aajaleggen van het geld, dat Judas hun voor de voeten had geworpen; en zeg dan zelf, of er in heel de wereld wel een plekje is, zóó vol van smarteilijke ironie als dit kerkhof. Hier is allereerst een uitzijgen van de mug en een doorzwelgen van den kemel: men durfde wel het'verradersloon uit den tempelschat halen, maar niet weer dat geld daarin laten terugvloeien; het was eenmaal-„bloedgeld". Toen ze het geld uitgaven, mompelden zij: het doel heiligt de middelen. Maar nu het weer inkomt, nu kan die spreuk niet helpen: het doel ontheili gde zelfs het middel. Het is een bespotting: wanneer met liet tempelgoed gebeurt, precies wat zij gezegd hebben, dan is het onrein geworden. Het Sanhedrin heeft zelf moeten erkennen, dat zijn doiel geen enkel middel heiligt, omdat het doel onrein is; het was: Jezus dooden.

Maaj dit is alles nog niet. Als ze den kemel hebben verzwolgen, dan ziften ze de mug. Het geld raag niet in den tempelschat; in hun eigen zak zullen de deftige heeren het ook niet steken'; dan blijft er altijd nog de philanthropae over. Men zal er een kerkhof vaar bekostigen; dat is philanthropic; en ze schijnt ook zeer orthodox, 'want het kerkhof zal voor de vreemden zijn; en ©en vreemde is altijd minder dan een rasechte zoon van dit heilige land. Men moet de grenzeir ml eenmaal niet' uitwisschen. Aldus werd geooirdeeld.

Toen hebben de geestelijke leidslieden van Israël een beraadslaging gehouden. Misschien viel dit geestelijk consult wel op den dag vair Christus' verrijzenis; want des Vrijdags hadden ze het te druk; en op den sabbath is er natuurlijk geen sprake van een vergadering; en er was toch haast bij het geval, want bloedgeld mag niet lang vlak voor den tempelschat blijven liggen. Het is een ergernis. Indien dit waar zou zijn, dan is er een pi'achlige ironie in het geval: terwijl Jezus opstaat en door zijn opstanding de grenzen tusschen joden en „vreemden" voor altijd uitwischt, om hun samen liet leven te geven uit Zijn eigen levear, — daar gaan de Joden een kerkhof aanleggen, om het onderscheid tusschen Jood en vreerade tocli vooral goed te doen uitkomen. Dit kerkhof is de handhaving van het protest, dat de Joden tegen Christus uitbrengen sedert zijn eerste preek in Nazareth: omdat hij den vreemden rechten toekent, die de Joden wel eens missen konden. Het kerkhof Akeldama is een protest tegen Christus en het jonge christendom, maar het ligt dan ook vol doodsbeenderen en zijn gevelsteen is van buiten niet eens gepolijst, want de volksnaam geeft er laatdunkend den naam , , bloedakker" aan. Ja, bloedakker. En dat is wéér een ironisch geval. Hebben ze niet gezegd: laat ons Jezus dooden, niét op het feest, , maar in stilte? Wilden zij niet, dat Zijn bloed zonder gerucht door de aarde zou worden opgeslorpt? ., Het-, is^ hun, niet gelukt; en juist het omgekeerde wordt liet geval: Jezus' bloed' blijft in den volivsmoaid voortleven; en — vooral een kerkhofnaam wordt niet gauw vergeten, . Ja, die in den hemel woont, lacht. Als de Opgestauo Levensvorst de Eerstgeborene uit de dooden blijkt en nog op aarde toeft, dan slijten de Sanhedristcii een Judaspeiining aan. een pottebakker en hebben voorts kerkhof-besognes. Wie weet, of niet do eerste teraardebestelling op dit allerzonderlingste kerkhof der wereld plaats greep' toen de Pinkstergeest met stormwind en vuurtongen een nieuw Israël jiad opgewekt tOit eeuwig leven? God maakt de genade en het leven internationaal; en boven de christenkerken zal binnenkort staan: Hij is onze vrede; Hij is de eenheid tusschen de Joden en de vreemden. Maar op Akeldama staat: nog is er geen vrede; hier liggen de Joden, en daar de vreemden. God heeft, gelijk Paulus zegt, den middelmuur der afscheiding tusschen Joden en „vreem-, don" afgebroken. Maar van de losgewrikte stefinen hebben Sanhedristen een kerkhof muurtje om Akeldama gemetseld.

Daarom is dit jeruzalemsche kerkhof een te eken geworden. Sedert Christus het vleeschelijk Israël van zijn plaats drong, heeft het geen recht meer, proselieten te maken of. tof een vreeiftde te zeggen: gij zijt een barbaar. Want Christus zal zijn leerhngen werven; Hij heeft deze leidslieden als blinden tentoongesteld. Maar zij doen, alsof er niets gebeurd is. Het gescheurde tempelgordijn hebben ze weer genaaid; dat wil zeggen: ze weigerden te erkennen, dat God hun heilige plaatsen gemeen gemaakt en óök de vreemden tot de waarachtige heilsgoederen van het geestelijk Israël toegelaten heeft. En daarom stichten zij koppig een kerkhof: er zullen, heilige Joiden en voorts

barbaren • b lij ven; wat zou deze Nazarener? En wat de proselietenwerving aangaat: zouden zij geen leidslieden zijn? „Zijn wij dan ook blind? "

In zulke uren lachen er nog anderen dan duivelen. Ook de hemel lacht. En — hij stelt het gericht De Joden maken hun laatste vreemdelingenkerkhof; maar dit geslacht zou niet voorbijgaan, voordat de gravers van dit laatste vreemdelingenkerkhof zelf o> p, zulk efen vreemdelingenfcerkhof zouden worden weggelegd'. In de schaduw van den tempel, die verouderd was en nabij de verdwijning, hebben de Joden bet type van hun eigen kerkhoven ontworpen. Want na enkele tientallen jaren — de menschen, die Judas betaalden, leefden deels nog — na enkele jaren is Jeruzalem verwoest, is Jiet volk verstrooid over.de wereld. De Joden hebben een v r e e m d e 1 i n g e n p 1 a a t s gekregen onder de volkeren der wereld, en in menig stadje en dorpje is achter een dijk of in •een hoekje een plekje afgezonderd voor doode Joden; hun kerkhof heet bij de menschen: het vreemdenkerkhof en bij God: akeldama, want hel bloed vaji Christus komt over Israël em zijn kinderen. Men kan van Jezus' bloed zich nimmermeer •ontdoen.

II.

•Bewustheid van d e n eeuwigen d o O' d.

En zij gaven liem gemirreden vvyn te drin-. ken, maar hij nam dien niet. Marcus 15:23.

Naar het kruis wordt Jezus verwezen, om er «len dood oaider de oogen te zien. .Aanbid Hem nu: want hij heeft den vollen dood met volle 3> ewnstheid in de oogen gezien. Ook den eeuwigen < lood. Toen men Jezus kruisigde, wilde men hem wijn te drinken geven, die met myrrhe vermengd was; want die drank moest de verscheurende pijnen verdooven; het was een bedwelmingsdrank. Drink nu maar, .vermoeide Heiland; het zal uw zenuwen stillen en de wereld met al haar leelijkheid voor goed uit uw gezicht wegvagen. Drink nu.

Maar Jezus drinkt niet. Even proeft hij; maar niet zoodra bemerkt hij, dat die dronk bedwelmen zal, of hij weigert. Want die beker is een drinkbeker der duivelen. Eens heeft de duivel Jezus verzocht met de spijze; dat was in het begin van zijn messiaansche loopbaan. Thans, aan het einde van den vernederingsweg, verzoekt hij Christus door den d r a n k. En de tweede verzoeking is erger dan de eerste. In de woestijn had Christus honger; dat is erg. Ma, ar nu heeft hij dorst; dat is erger. In de woestijn moest hij het brood zelf bereiden door een opzettelijke wonderdaad; maar thans behoeft hij niets te doen, zijn di'ank wordt hem zoo maar aangeboden; zulk een verzoeking is grooter list dan de eerste, die zegt: maak' zelf uit steenen brood.

Maar Christus zijn des duivels listen niet OiUbekend. Hij drinkt niet. Want deze dronk ware Hem een zonde. Tusschen den rand van tiezen beker en' de van dorst gekloofde lippen van Christus ligt de eeuwigheid. AVant — Jezus moet niet alleen maar Pilatus en leelijke Joden zien. GOD is met Hom bezig: de Rechter van hemel en aarde bezoekt aan Hem de zonde van het gansche mensöhelijke geslacht. Wie zal God in de oogen zien en een nevel scheppen, dien God niet schiep? Rondom God zijn nu eenmaal wolken en "donkerheid; wie durft ze parmantig maken? En dan, als God slaat, wie zal dan zonder gevoel mogen willen zijn? Neen, in dit üür komt het aan op volle bewust-he id. En als Jezus gedronken had, dan zou zijn geest beneveld zijn geweest, juist toen hij, klagende over de algeheele verlating vanwege zijn God, nederdaalde ter helle. Om zijn zielelijden gaat het nu hisschen God en den duivel. De drank, dien men Jezus biedt, zou niet dadelijk gewerkt hebben; want dat het nog een tijd duurde, eer hij werkte, kunt ge aan de moordenaren zien, 'die naast Jezus hingen en wèl den drank aanvaardden; let maar eens op, hoe lang ze nog met elkaar spteken en zelfs disputeeren. Neen, dadelijk verdooft de drank niet, maar langzamerhand. En als Jezus hem genomer^ had, hij zou in den dood niet gegaan, maar weggegleden zijn; hij zou niet van God verlaten z ij n, maar zélf voor God de oogen hebben toegedaan; zijn dood ware geen daad geweest, maar een daadloosheid. Geen nederdali ng, met eigen wil, maar een verglijden zónder helsche pijn. En dan ware ^ij geen middelaar'; want tot het middelaarschap behoort ook d'e verdurirfg, met'volle wetenschap, van die helsche pijn, die als bezoldiging der zonde, als wezenlijke, grondelooze dood', gelegen is in de verlating van God, en een eeuwige dood is. Door den verdoovingsdrank te weigeren, heeft Christus ons de verschrikking en da vertroosting van het vierde kmiswoord gelaten. .Nu, heeft hij kunnen klagen: Waarom, o God, verlaat gij mij ? Had .hij w è 1 gedronken, hij zou zélf God verlaten hebben; alles ware verloren geweest en wij waren de ellendigsten van alle schepselen. Maar door den drabbigen wijn der hel te weigeren, heeft hij zich den nieuwen wijn veroverd, dien Hij met u drinken wil in het uur van de hemelsche bruiloft. Aanbid hier: het offer is geschied met open oogen; en 'God en Satan beide heeft Jezus voor u recht in de oogen gezien.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 februari 1927

De Reformatie | 8 Pagina's

Ake1dama — Kerkhof-irouie.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 18 februari 1927

De Reformatie | 8 Pagina's