Lompen onder de okselen.

Dat was een Moorman, die Jeremia uit den kuil haalde. Uit haat hadden mannen van zijn volk hem erin geworpen.

En let nu op de teerheid, waa, nnee hij te werk gaat, deze Moorman,

Hij neemt lompen — oude en versletene — opdat Jeremia, ze onder de zeelen kan leggen, onder zijn okselen, opdat die zeelen niet in zijn vleesch knijpen.

Dat was van een man teeder bedacht.

Zoo doet de zorg, de liefdezorg.

Waar een hart is, daar denkt men ook om kleinigheden, hls er dan zeelen noodig zijn, die pijn doen, dan zijn er ook wel lompen te vinden, die zacht zijn. , .'•'• ' '

Wij kunnen van dezen Moorman veel leeren. Het gaat niet om de daad zonder meer, maar ook om de gesteldheid van ons hart onder de daad.

En die gesteldheid van ons hart blijkt niet steeds uit onze daad zoo duidelijk. Maar wel uit die kleine dingen, die ons zoo typeeren.

Wij mogen ook in dezen de kleine dingen niet verachten. We hebbeu er in ons drukke leven wel eens geen tijd VOOT, en we vinden in ons veelbewogen bezig-zijn wel dikwijls geen „gelegenheid" om teer en zachtmoedig te zijn, en om op kleinigheden te letten.

En toch, uit die kleinigheden spieekt zooi veel.

En door die kleine dingen is het leven juist zoo rijk. >

In die kleine dingen spreekt de liefde.

Juist als we christen zijn verstaan we dat.

Immers dan leven ook wij biji den voortduur door die zachte steunsels, en door die liefdevolle hulpe, die onze Christus ons schenkt. Want dit is 't eigenaardige, we moeten wel eens pijn lijden, o^m geholpen en gered te woïden. Zooals Jeremia — die uit den kuil vverd opgetrokken — maar er is ook de teerheid.

En dit is de liefde van onzen Christus, dat Hij, wanneer Hij komt met Zijn koninklijke kracht, ook is de barmhartige Hooigepriester.

Hij slaat... Maar stemit tegehjk...

Méér: Hij is het, die de slagen, die wijf verdienden, eens opving, en die zichzelf stelde tussclhen ons en de roiede van Gods toorii. Als een verachte en verworpene.... voor ons.

Ja — indicia we Hém kennen als ónze hope.

Indien gij dan het leven in zulk een Jezus kent en mint, hoe zult ge' dan anders kunnen daai ootmoedig van Hém te vragen:

„Heere — mijn Heiland — die miji zegt; leert van mij, dat ik zachtmoedig ben leer mij' zachtmoedig te wezen...."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen