GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

EVEN PARKEEREN.

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

EVEN PARKEEREN.

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

De conversatie der beenderen en het dreunend reveil!

Het Verbond belijden is niet allerlei dingen veronderstellen van mensohen.

Juist dit misverstaan van de leer des Verbonds heeft menigeen van de heerlijke Verbondsprediking afkeerig gemaakt.

Wie het Verbond belijdt, trekt geen wissels op veronderstelde schatten in een gehoopt deposito, maar hij rekent op de oneindige trouw des Heeren.

Ezeohdëls bezoek aan het ooriogskerkhof snijdt alle veronderstellingen af, die het meest elastisch optimisme zou kunnen maken. (Ezeoliiël 37).

Gods hand voert hem op het naakte veld van den puren dood.

Hier is een kerkhof absolutus, de Koning der Verschrikking heerscht hier massaal en finaal.

Hier spreken geen grafsteenen nooh marmerkruizen, hier spreken de beenderen zelf hun knekeltaal van den onwedersprekelijken en onherroepelijken dood.

Ja, de plastiek van den profeet doet hen onderling converseeren: Gedaan is het met ons!

conver­ En de bezoekers, de slagveld-touristen, seeren mede: Jullie bent finaal dood!

Om dan in de zelfzucht van een levende een schedelfragment of een paar dorre kootjes tot souvenir mede te nemen.

Die doen dan de ronde in de conversatie der levenden: Ben je daar geweest? Heb je dat gezien? Hu, wat eng, wat griezelig-interessant!

Het eerste wat God doet, is Zijn knecht uit die conversatie der levenden (? ) los te breken: Menschenkind, kunnen die beenderen levend worden?

Neen, zeggen de levenden in hun conversatie, het is met hen gedaan!

Maar de knecht Gods zegt: U weet het, Heere. Ik veronderstel geen levensresten in deze beenderen. Maar ik ken en geloof U, Die gedachten des Vredes denkt en Uw volk het einde geeft en de verwachting!

Daarop ontvangt hij zijn eerste profetische opdracht, hij moet een beenderen-profeet, een knekelprediker worden. Profeteer tot deze beenderen!

Het mandaat tot evangelie-prediking houdt niet in: voor levenden reprospectieve beschouwingen te houden over hun verlossing, profeteeren is: de dingen die niet zijn te roepen alsof zij waren.

Voor de levenden(? ) zijn de dingen die niet zijn echter: dingen die niet kunnen zijn. Zij lachen in hun conversatie over dezen slagveld-gek!

Maar hel Woord der Profetie wekt in de dorre beenderen een massale actie! En zie, het dreunde! Do dooden van het slagveld nemen de levensvormen weer aan.

Maar dan maakt God een pauze in het der Verlossing. werk

O, deze pauze's Gods! Zij voeren de conversatie tot haar hoogtepunt: het is tóch gedaan met hen! Zij doen vleesch en hart bezwijken van Gods knechten. Maar beproefd, wordt het geloof in die pauze gestaald tot hooger taak: Profeteer tot den geest, menschenkind!

De beenderen-profeet wordt een geest-profeet.

Het geloof constateert de belofte niet alleen, het grijpt in de belofte God aan: ik laat U niet gaan! Wat zult Gij met Uwen grooten Naam doen?

De knedit Gods is geen kansberekenaar, hij maakt ook niet een kleine selectie van beendei^en, die nog iets beloven, hij dateert de skeletten niet naar hun tijd van dood-zijn. Neen, het geloof gaat uit de conversatie der levenden in de gedachten Gods in: Geest, kom aan van de vier winden!

En dan voltrekt zich het wonder: finaal en massaal! Een buitengewoon groote scliare staat oji om als een herboren volk te wonen in een herboren land!

Hier zou velerlei toepassing te maken zijn.

Ik bepaal mij tot één ding. Een collega uit Zuid- Nederland schreef mij deze week: Denk aan Vlaanderen in je sclarijven!

Collega, daaraan denk ik haast lederen dag!

Daar is een soort granaatsoherf-christendom. Zooals een tourist van de slagvelden terugkeert met een conversatie-granaat. Zooals wij in ons land aeemijn-bloempotten hebben! Zoo is er ook een historie-calvinisme.

Een historie-calvinisme, dat zijn martelaarsboelc heeft, zijn Calvijn-plaquette, zijn Genève-trips.

Maar geen hart, dat om de verwoeste erfenissen schreit en geen geloof dat over de beenderen profeteert !

Constaleer-christendom moet veranderen in profeteer-christendom.

Speel niet met uw slagveld-souvenirs, maar worstel in het geloof met uw God.

Dan zal het woord in vervulling gaan:

En er rezen nieuwe tijden. En ©en nieuw Euroop' begon!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 juli 1936

De Reformatie | 8 Pagina's

EVEN PARKEEREN.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 10 juli 1936

De Reformatie | 8 Pagina's