UIT DE SCHRIFT

Schapen Zjjner band.

Het is een der groote Israëlietiscbe feestdagen; van alle kanten zijn de scharen samongestroomdi naar den tempel. Reeds staat 'men klaar om in plechtigen optocht de voorhoven des HEEREN binnen te gaan, als een uit de scharen, aangegrepen door den pledhtigen ernst van het oiogenblik, de redenen ontvouwt, die Isiraël moeten nopen tol een dankzeggend naderen voor het aangezicht van den HEERE.

Een drietal redenen worden daartoe door de7P, r man uit de scbare opgenoemd Vooreerst, ^i, , , , |, ^|, „.|| is Israels God een groot koning boiverl • , , , .„ Ö< --' den: Hij regeert over al de machten, dié door de heidenen worden aangebeden, en die, ook al bestaan ze niet, door die aanbidding grootan invloed uitoefenen.

En de tweede reden is, dat de Allerhoogste God alles geschapen heeft en naar Zijn souverein welbehagen over dat alles gebiedt. Zijn heerschappij gaat van de diepste plaatsen der aarde tot aan de toppen der bergen: van Hem is zoowel de machtige zee als het vasteland.

En d© derde reden — en dat is de voornaamste reden, wat de dichter laat zien door de opwekking om den tempel te Sion binnen te treden te herhalen — is, dat die geweldige God Israels God is, die Allerhoogste God heeft Zich aan Israël gebonden. Die God', Die over alles regeert, aan Wien al het geschapene toebehoort, zorgt allereerst voor Israël. Uit alle volken der aarde heeft Hij Israël verkoren om Zijn zorg daarover uit te strekken, Zijn geweldige kracht aan te wenden in zijn be^ lang. Zijn liefde aan hem 'te bewijzen: want Hij is onze God, en wij zijn het volk Zijner weide, en de sdhapen Zijner hand.

Wat gebruikt de dichter hier een prachtig beeld om de verhouding van den HEERE Legenover Israël af te beelden! Een lierder, die voor zijn schapen zorgt! Een herder moet de schapen weide geven., een herder moet zijn sdiapen drenken, hen bewaren op het rechte pad, hen ook behoeden voor allerlei ra.mp en ongeval, een herder moet zijn schapen zelfs ten koste van zijn leven verdedigen, — hoe krachtiger de herder is, hoe veiliger de schapen zijn, hoe uitgestrekter gebied de herder bestrijken kan, hoe rijker weide de schapen hebben, hoe meer liefde er bij den herder is, uit des te meer gevaren zullen de schapen worden gered.

De HEERE is Israels herder. Dan heeft Israël den machtigsten herder, die zich denken laat. Hij: is immers dte God der goden, wie kan zich tegan Hem verzetten. Hij is de groote God, wie kan Israël wat doen? .

De HEERE is Israels herder. Dan heeft Israël den rijksten herder, die zich denken laat: van Hem is alles: zeeën, landen, bergen, dalen, Hij kan het van alles voorzien, het heeft bij Hem nooit gebrek te vreezen.

De HEERE is Israels herder: dan heeft het volk een herder, die het zeel- bemint. Hoe trouw heeft de HEERE Zijn schapen geleid, hoe liefderijk voor Zijn schapen gezorgd, Israels geschiedenis is één uitroep van de gadelooze liefde van dezen herder voor schapen, die todh o zoO' vaak naar Hem niet wilden luisteren.

D© HEERE is Israels herder. We moeten dal ambtelijk verstaan. Herder is aanduiding van het konings-ambt — zooals een trouwe herdei" uitgaat en weide zoekt voor zijn kudd©, zoo gaat de HEERE uit en zoekt land en ruimte voor Zijn volk, in rijkdom en overvloed.

Schapen Zijner hand. Ach, dat krachtige beeld van de HeiMge Schrift hebben wij' vaak verknoeid. We hebben er een idylle van gemaakt, een liefelijk tafereeltje, schaap JE S, die rustig grazen aan zachlkens-kabbelende beekjes. Maar we hebben zoo vaak verloren de gedachte aan kracht, aan macht, we liebben verloren hel zien naar den Herder Israels als naar den Herder, Die in volle kracht spiedt naar de gevaren, die Zijn kudde kunnen bedreigen, Die op dte vij'anden toetreedt in Zijn majesteit en Die maakt, dat Zijn kudde weide vindt, al is ze omgeven door vijanden zonder tal.

Schapen Zijner hand. Denken wij dan eerst aan den grooten God, Die oiver alles regeert, en eeren wij Hem toch als den Allerhoogsten, Die zeer geducht is in vermogen. Koimt, Iaat ons aanbidden, — de onderdaan, die zijn vorst iets afsmeekt — en nederbukken, — de mindere, die eerbiedig luistert, naar wat zijn heer zegt — laat ons knielen — de slaaf, die naar zijn heeir ziet — voor den HEERE, die ons gemaakt heeft.

Schapen Zijner hand. Denken wij dan aan de groote voorrechten, die Hij ons schenkt. Wij, wij, mogen Zijn schapen zijn. Waarom wij en anderen niet?

Ons wil Hij zooveel geven — weide, bescherming, redding uit gevaren, ons leven leiiden tot het einde toe. Ja, voor ons geeft Hij, zichzelf in Zijn Zoon, die de groote Herder der schapen is geworden en Zijn kudde heeft gered dooir Zijn eigen bloed.

Schapen Zijner hand. Denken wij er ook aan, dat die Herder, Die zooveel vermag en allie vijanden weet te verslaan in Zijn niets-ontziende kracïht, ook vergrimmen kan op de Zijnen, die niet naar Zijn wil doen en wie kan dan bestaan? Heden, zoo gij Zijn stem hoort, verhardt uw hart niet, zooals Zijn kudde deed te Meriba ©n te Massa in de woestijn en Hij hoeft gezworen:

Zoo zij in Mijn rust zullen ingaan!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen