UIT DE SCHRIFT

De wereld Is mü gekruisigd.

Aan hel kruis op Golgotha heeft God de wereld geoordeeld. En wel de wereld naar haar zondige levensrichling, de wereld van den autonomen, zelfgenoegzamen mensch, die meent zelf iets te zijn en denkt uit eigen immanente krachten bet leven te kunnen bouwen. Aan het kruis van Christus heeft God' deze wereld in haar streven, in haar tendenzen geoordeeld, reeds aan het oordeel prijsgegeven, reeds in vlammen doen opgaan. De wereld heeft op Golgotha haar doemvonnis reeds ontvangen. Zij kan nu weten, wat haar te wachten staat.

En de Heere mocht het doen, want zij heeft Christus uitgeworpen, Hem, Die leefde en werkte om uit een waar geloof naar de wet Gods, Hem Ier eer het leven te bouwen als Jezus Christus, de tweede Adam. Toen de wereld Hem uitwierp, was ook eens en voor goed bevi'ezen, dat er niemand is die goed doet, ook niet één. De dichter van Psalm 14 had wel gezongen „geen sterveling wil het pad der deugd — in den zin van wetsbetrachting — betreên, ja zelfs niet één". Maar tiiat is op Golgotha voor a 11 ij d aan het licht getreden. Op Goeden Vrijdag is de waarheid gebleken: geef den mensch de wet "Gods — Jood of Griek — en hij zal den Heere der heerlijkheid kruisigen. Dat is de werldng van de wet. Zij bewijst, dat de mensch dood is in zonden en misdaden. En dat is het allerduidelijkst bewezen op Golgotha, waar de wereld den gehoorzamenwerker-naar-de-wet gekruisigd heeft.

Daarom heeft God de wereld prijsgegeven. Haar doemvonnis is reeds bekend. Het wordt niet nog eens bewezen, of er iemand is die goed doet. Dat is bewezen, eens en voor goed

En omdat God deze wereld gekruisigd heeft, daarom zal voor Paulus de wereld gekruisigd zijn.

De christenen onder de Joden gaven hun broeders onder de heidenen den raad zich te laten besnijden. Zij ontkwamen dan aan de vervolging. Zij hadden dan van Joden uit de besnijd'enis niets meer te vreezen. Maar zij droegen dan in hun vleesch den roem der Joden. En wel deze roem zelf iets te zijn, en zelf door wetsvervulling het leven te kunnen verkrijgen. Maar zij hadden dan verloren den roem in het kruis van Christus. Den roem der Joden had God reeds aan hel kruis geoordeeld. Heel dat streven had God daar in vlammen doen opgaan. En aan het kruis had God gepredikt, dat het leven uit een waar geloof, naar de wet Gods hem ter eer gebouwd wordt. Want op Golgotha heeft Christus een nieuwe wereld gefundeerd, namelijk op Zijn gehoorzaamheidswerk. Zij, de Galaten, kunnen dus niet roemen in het kruis van Christus, en in het openbaar den roem der Joden in hun vleesch dragen. Zij ontkomen op deze wijze wel aan hel oordeel der Joden, maar vallen daardoor weer onder het oordeel van God.

De Jood roemt in zijn besnijdenis. De Griek roemt in zijn wijsheid. De mensch van deze eeuw roemt in zijn immanente krachten. Zoek ik de besnijdenis der Joden, of de wijsheid der Grieken, of de bloed-en-bodem-tlieologie-van-vandaa^, ik draag dan wel aan mij of in mij den roem der wereld^ en zij zal mij prijzen. Maar ik heb dan niet gezocht den roem in het kruis van Christus, door hetwelk mij de wereld gekruisigd is. Deze wereld zal mij gekruisigd zijn, omdat God haar reeds gekruisigd heeft. Ik heb van deze wereld niets meer te verwachten. Onder welken vorm ook haar streven en haar tendenzen openbaar mochten worden, welke ideologieën zij ook zoekt om het leven te bouwen, God heeft haar reeds geoordeeld, en al haar strevingen z iji n reeds in vlammen opgegaan.

De wereld verkiezen, dat is Jezus Christus opnieuw kruisigen. De roem der wereld zoeken om van haar geprezen te worden, dat is Christus wederom uitwerpen. Maar ik heb deze wereld verloren op Golgotha. Daar heeft God haar üi hel oordeel gcbradat. Ik heb van deze wereld niets meer te verwachten, geen levensopbouw in der eeuwigheid'. Ik heb ook niet meer den roem der wei-eld te zoeken, maar te bedenken, dat dien do Heere prijst, beproefd is. God prijst nu hem, die met Christus gekruisigd is, en wiens ouden mensch met Hem in den dood gegaan is, maar die ook met Christus is opgewekt als een nieuwe mensch om nu uit een waar geloof, naar de wel Gods, Hem ter eer te leven. Dat is de nieuwe mensch, van God geprezen. Hij draagt in zijn vleesch niet den roem der wereld, maar de litteckenen van zijn Heer Jezus. En de afgrond gaapt heel diep tusschen dezeai mensch van God geprezen, en den mensch van de wereld geprezen.

Wee ons zoo wij dien afgrond camoufleeren. Er is een mogelijkheid om aan het lijden en de vervolging om Christus' wil te ontkomen. Deze mogelijkheid ligt in het dragen in zijn lichaam den roem der wereld. Maar zegt de apostel „van mij' echter zij liet verre te roemen anders dan in het kruis van onzen Heere Jezus Christus''. Ook al slaat de wereld er mij om dood. Ik heb geen anderen roem.

De wereld is mij gekruisigd! Bedenken wij dat wel steeds nu wij diezelfde wereld opnieuw bezig zien om in eigen kracht het leven te bouwen?

Velen zien het kruis van Christus als in nevelen gehuld.

Maar er zal geen nevel hangen op Golgotha. Da; ir is een wereld! in vlammen opigegaan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen