Enger dan de Marmonen?

In het „Kerkblad van de (gebonden) Gereformeerde Kerken van 's-Gravenhage" van 18 Juli 1948 staat onder 's-Gravenhage-Zuid het volgende:

„JEUGD-VACANTIE-NIEUWS”.

„Vacanties zijn er om uit te rusten èn om eens een kijkje te nemen buiten de dagelijkse kring. Bij het eerste kunnen we je niet helpen; voor het laatste gaat dit echter beter. Alle jonge vacantiegangers worden daarom uitgenodigd voor een tocht naar Amerika (in gedachten), en wel naar de stad der Mormonen. Zaterdag 17 Juli om 8 u u r spreekt voor ons in één der vertrouwende (lees: vertrouwde) lokaaltjes een jonge Mormoon over zijn geloof en hoopt ons dan te vertellen, wat de Mormonen eigenlijk precies belijden. Een mooie gelegenheid dus om onze nogal regenachtige vacantie productief te maken. In het. nieuwe verenigingsjaar kunnen Abigail en Saevis van het gehoorde slechts voordeel hebben. Dat ook andere belangstellenden welkom zijn, spreekt vanzelf”.

Abigail en Saevis (tranquillus in undis) zijn de M.V. en J.V. uit Den Haag-Zuid, die plegen te verga-, deren in één der lokalen van de Laakkerk.

Gods Woord zegt: Indien iemand tot ulieden komt en deze leer niet brengt, ontvangt hem niet in huis, en zegt tot hem niet: ees gegroet. Want die tot hem zegt: ees gegroet, die heeft gemeenschap aan zijn booze werken" (II Joh. : 10 en 11). En verder: Doch al ware het ook dat wij, of een Engel uit den hemel u een Evangelie verkondigde buiten hetgeen wij u verkondigd hebben, die zij vervloekt. Gelijk wij te voren gezegd hebben, zoo zeg ik ook nu wederom: ndien u iemand een Evangelie verkondigt buiten hetgeen gij ontvangen hebt, die zij vervloekt" (Gal. 1 VS 8 en 9).

Deze J.V. en M.V. ontvangen dezen dwaalleeraar wel in haar huis, nog wel „het huis der Kerk"; ze hebben uiteraard den spreker van den avond verwelkomd, hem gegroet, en zoo naar het Woord des Heeren gemeenschap gehad aan zijn booze werken. Of hebben ze hem vervloekt? Mij werd medegedeeld, dat de spreker als voorwaarde gesteld had, dat hij niet zou worden tegengesproken, maar dat men hem alleen vragen zou mogen stellen. Indien deze mededeeling juist is, dan hebben de ontvangende vereenigingen zich van te voren van de mogelijkheid beroofd om den spreker den vloek des Heeren te verkondigen, of ook maar iets te doen, dat het verkondigen van dien vloek in de verte benadert.

Hoe was de houding van de Kerkeraadsleden in dezen? Ik neem aan, dat zij niet bekend zijn geweest met de voorbereidingen van deze vergadering; ik wil ook aannemen, dat het meerendeel van hen het stukje in het Kerkblad, dat 's morgens uitkwam op den dag, waarop 's avonds de vergadering werd gehouden, pas gelezen heeft, nadat de vergadering al achter den rug was. Maar één ouderling heeft er althans van geweten; hij was aanwezig, en heeft de samenkomst met dankzegging gesloten. Hij heeft geen maatregelen genomen om deze bijeenkomst te beletten, en zoo hij pas op het laatste oogenblik ervan vernam, geen waarschuwend woord laten hooren tegen zulk handelen, dat lijnrecht tegen Gods Woord ingaat, en de jongelui niet opgewekt om terstond de samenkomst te verlaten. Tkiof zijn dankgebed heeft hij, niet het door den Mormoon gesprokene, natuurlijk niet, maar wel het houden van zulk een voorlichtingsvergadering, en dat men luisterde naar een ander Evangelie, goedgekeurd.

Dit is toch wel heel droevig!

Toen er in 1944 in Den Haag-West een „Comité tot ontwikkeling van het Gereformeerde leven" werd opgericht, en dit Dr R. Schippers van Rotterdam verzocht te komen spreken over de actueele kerkelijke kwesties, heeft de Kerkeraad van West onmiddellijk maatregelen beraamd om het optreden van Dr Schippers, Geref. predikant in vollen rechte, te beletten. Eén van de leden van het Comité, een diaken van West, hoorde zich den eisch stellen terstond zich uit dat Comité terug te trekken. De diaken verklaarde zich bereid, hangende de besprekingen met den Kerkeraad over het al of niet geoorloofde van voorlichting, die niet van den Kerkeraad uitging, niet aan de werkzaamheden van het Comité deel te nemen; ja zelfs wilde hij er bij de mede-leden van het Comité op aandringen, in afwachting van het resultaat van de besprekingen met den Kerkeraad, de werkzaagiheden van het Comité geheel op te schorten. Maar dat was niet genoeg: de betrokken diaken werd van het Avondmaal geweerd, en door den Kerkeraad van West in samenwerking met dien van 's-Gravenhage-Z u i d geschorst. Zuid kreeg in dien tijd een zekere vermaardheid in het assisteeren van genabuurde Kerken bij het schorsen van ambtsdragers; alle vier de aan Zuid grenzende Kerken hebben in den loop van den tijd van haar „diensten" gebruik gemaakt, meen ik.

En nu mag een Mormoon wèl voorlichten. In een lokaal van de Kerk; met de sanctie van een ouderling. In 1944 werd geschorst een diaken, die, neen, niet eens andere voorlichting dan de Kerkeraad begeerde, gaf; practisch deed hij niets; hij had alleen over het recht van voorlichting geven een andere gedachte dan de Kerkeraad. In 1948 wordt een Mormoon (de secte der Mormonen hebben als dogma sedert 1852 den eisch van veelwijverij!) door een J.V. en M.V. uitgenoodigd — en de Kerk verzet zich niet; een ouderling keurt het goed! — om te vertellen over zijn „geloof" en over wat hij „belijdt". De vereenigingen zullen daar „voordeel" van hebben!

’t Is met groote huivering, dat we deze dingen lezen en hooren. Slaat de Heere met verblindheid? Openbaart zich hierin Zijn toom over wat is geschied? Hij ontferme Zich over de velen, die nog steeds niet weten, wat er is geschied, maar die toch kunnen en moeten weten, wat er thans geschiedt; en die, als ze maar den eenvoudigen Schriftuurlijken maatstaf aanleggen (zie n Joh. en Gal.) deze dingen afschuwelijk moeten vinden. De Heere opene hun oogen.

Dr J. Schelhaas Hzn schreef in het nieuwe blad van de „bezwaarden" in het synodale verband: „Waarheid en Eenheid": „Omdat men in de vrijgemaakte pers blijkbaar van het axioma uitgaat, dat alles wat in onze kerken gebeurt verkeerd is ". Indien hij dit oordeel, dat hij voor den Heere zal moeten verantwoorden, laat rusten op de critiek, die „in de vrijgemaakte pers" wordt uitgebracht, dan zij hem gezegd, dat zulke dingen ons diep smarten, en dat deze critiek wordt uitgebracht, omdat onze Taroeders en zusters ons onvergetelijk zijn, en we hen willen oproepen tot gehoorzaamheid aan en weerkeeren tot het Woord des Heeren.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen