Studentenalmanak 1938 - pagina 100

zijn toestand echter niet zóó ernstig. Ook zijn meisje,

hoevv^el vol zorg om zijn koorts en hoesten, sprak Don-

derdags nog niet van de mogelijkheid van sterven. Maar

om 7 uur in den ochtend van Vrijdag den 18en trad een

plotselinge verergering in. Lang heeft het toen niet meer

geduurd. Na een korte, doch bange ziels-worsteling brak

zijn geloof zich baan in 't getuigenis: „Jezus Uw ver-

zoenend sterven, is het rustpunt van mijn hart". Geluk-

kig bespaarde God hem het afscheid nemen van zijn

meisje en zijn moeder, want een diepe bewusteloosheid

trad in, die na een half uur, omstreeks 9 uur in den

ochtend, overging in den dood.

Acht van zijn vrienden droegen hem Maandag d.a.v.

ten grave. In de kapel werd nog gesproken door Prof.

Waterink namens de familie, door Prof. Rutgers namens

de juridische faculteit en door Bill de Vries namens

F.O.R.U.M.

Het schrijven van een in memoriam over Piet brengt

voor mij eigenaardige moeilijkheden mee, omdat mij zoo

sterk voor den geest staat zijn gevoel voor humor. De

verleiding is groot om al wat ik in mijn jarenlangen om-

gang met hem voor goeds in hem leerde waardeeren,

breed uit te meten. Maar juist de herinnering aan zijn

groot gevoel voor humor en den scherpen spot waarmee

hij zichzelf kon hekelen, verhindert dat. Zelf kende hij

zijn tekortkomingen heel goed. Met een grapje trachtte

hij dikwijls een waardeerend woord te ontwijken. Be-

scheiden was hij in heel zijn optreden, zelfs verlegen

soms, al trachtte hij dat te verbergen. Hij drong zieh zelf

niet op den voorgrond, om een eerste plaats te kunnen

innemen in een kring waarin hij zich bewoog. Móest hij

echter, wanneer dat zoo viel, de eerste plaats innemen,

b.v. een vergadering leiden, dan verbaasde hij ieder door

zijn gevatheid en welsprekendheid. Maar al was hij

bescheiden, toch was hij niet iemand dien men in een

gezelschap gemakkelijk over het hoofd kon zien. Daar-

voor was hij te veel een persoonlijkheid, een „man"

reeds. Vooral wanneer het ging om het verdedigen van

een meening, was hij in zijn kracht; dan liet hij niet los

92

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen