Studentenalmanak 1941 - pagina 166

CONSOLATION

(Liszt)

Om troost te brengen ben ik gekomen,

geen enge hartstocht leeft in mij,

geen gracieus-verfijnd beschromen,

enkel de wijdheid van een rij

tonen die simpel zijn in hun binding,

simpel in hun eenvoudig bericht

van vredig dwalen in de verwinding

van losse accoorden, fluisterend licht.

Zet u nu luisterend naast my neder,

ik spreek nu niet van uw verdriet,

en maak de oogenblikken breeder

waarin uw droefheid even ziet

de toegenepen blindheid van het dwalen

door arme perken van uw leed;

zoodat u hooren kunt weer de verhalen

van 't kindje dat nog bloemen weet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen