Studentenalmanak 1941 - pagina 158
IN MEMORIAM
Alom was vreugde in het land,
en rust en bloei en weinig vreezen,
de kindren liepen hand in hand
en wisten niet wat kwam na dezen.
Ook was er feest — gelijk zoo vaak
was schroom tot liefde opgerezen —
'en in den nacht het kort vermaak
verstierf tot een vermoeid vergaren
van teer gevoelen, om den waak,
om het gedenken nog te sparen
zoolang geen arbeid dit verjoeg.
Toen stonden wij, en wilden klaren
de onbekendheid, en hij vroeg
gewone dingen, en ik zeide
wat mij tot deze dingen droeg.
Zoo kenden wij, en zagen beiden
elkander aan, en wisten dat
onuitgesproken zorgen spreidden
hun zwarten mantel om den schat
die ver verborgen bleef gekluisterd
in het beraad, dat geen vergat.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1941
Studentenalmanak | 250 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1941
Studentenalmanak | 250 Pagina's