Studentenalmanak 1941 - pagina 168

MIDDERNACHT

De slaap komt aan mijn raam om te begluren

het stil verdriet dat uit mijn houding spreekt,

het moede vers dat voor myn oog verbleekt

nu weggezonken is de kracht der uren.

Mijn oogen schijnen nog wél strak te turen

naar 't smalle schrift, maar zijn al losgeweekt;

het is de slaap, die steels de beelden breekt

wier teer bestaan ik eind'loos wou doen duren.

Nu staat hij naast mij, stil, en zeer tevreden,

wijl uit mijn hand de pen is weggegleden,

en heft onmerkbaar 't ingezonken hoofd,

en gaat met sluike ving'ren mij ontkleeden,

'en laat mij droomen van het beeld, beloofd,

— totdat mijn vers in slaap is uitgedoofd —

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen