GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Studentenalmanak 1947 - pagina 206

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Studentenalmanak 1947 - pagina 206

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

de eer, die dit huis mijlen ver in de omtrek geniet? Geloof

maar, dat als zij er niet was, geen der beide freules zou weten

hoe ze de kachels moest aanmaken of de lampen aansteken

ter ere van haar gasten." „Dat zullen die zusters zelf moeten

toegeven, broer os," sprak hierop de ezel, „ik zin dan ook

reeds geruime tijd op een middel om haar uit deze slavernij

weg te voeren, opdat zij haar volle loon ontvangt en de zus"

ters weten wat ze haar hebben aangedaan." ,,Welk een wijze

gedachte," sprak hierop de os weer, ,,ik beloof U er ook

eens over te zullen denken, wanneer ik des daags aan het

herkauwen bezig ben."

Z o naderde de dag waarop Assepoester haar verjaardag

vieren zou, en al sloegt gij haar met ene stok, zij had U niet

kunnen vertellen de hoeveelste verjaardag het was; het was

echter de vijftiende.

Des morgens vroeg op die dag nam Assepoester de bezem

ter hand en veegde de gehele stal aan tot in de verste hoeken.

Ook bond zij den os en den ezel een strik om de hals en

verwisselde haar schort voor een fraai blauw kleed, hetwelk

haar vadex haar die ochtend bij het wegrijden ten geschenke

had gedaan, en het waren al goede verwachtingen, welke zij

van deze dag koesterde.

En ja waarlijk, toen de zon begon te neigen zag Assepoester

over het erf haar beide zusters naderen, met hunne schoonste

uitgaansgewaden opgepronkt. De arme Assepoester voelde

zich het hart bijna bersten van vreugde, want nu, dacht zij,

zullen mij mijn zusters voorzeker weer in genade aannemen,

en zal al het geluk in vervulling gaan, waarover mij mijn

vader, de os en de ezel hebben gerept. Toen de zusters bin-

nenkwamen, verhief zij zich bevende van de pompoen, welke

haar tot zetel diende en waagde het ternauwernood hare

bhkken naar de twee trotse gestalten op te heffen.

Ja zowaar, zij loechen haar vriendelijk toe, doch nu zeiden

zij: „Het verheugt ons. Mevrouw de Assepoester, dat wij U

in onze kwaliteit van meesteressen des huizes komen bezoe-

ken op Uwe geboortedag. Het schijnt ons echter toe, dat de

afzondering het U nog niet ten volle geleerd heeft, hoe dat

190

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1947

Studentenalmanak | 258 Pagina's

Studentenalmanak 1947 - pagina 206

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1947

Studentenalmanak | 258 Pagina's