Studentenalmanak 1970 - pagina 128

Groenenlied 1969

Hier ben ik dan eenvruchteloos pogen: Een vrucht

ben ik slechts, een kooisel in vliezen en vocht.

Onbespraakt, onvertogen en belast met vrees

Zonder stem, zonder geest, een nietig beest

Ongezoogd, ongebaard, ongehard in zware strijd.

En ik dommel en ik schommel

zachtjes in een vlees geworden, beest geworden baan

Nos juvenes lamlendi worden rijp.

Wij worden man

wij worden man

en richten ons naar maagd in tuin

En zien haar staan,

weg is die waan.

De Almamater, haar oude moeder,

N.D.D.D. haar grote broeder

N.D.D.D. ik wil gaan leven

wilt Gij mij lessen, louter laven

Nu kunt gij ons plukken

de vruchten van verlangen

Kijk dan toch, O heren

hier ziet gij ons hangen

Omklemt ons, breekt den streng

snijdt het vrucht zijn bij ons door.

Opdat wij springen

Opdat wij zingen

met U samen.

Hoeveel wij weten,

dat ons kermen zich slechts laat meten

met de kreten van een hees kastraten-koor.

N.D.D.D. 'k ben uit de vliezen;

Ik ga mijn deemoed nu, nu, nu verliezen.

126

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen