Vrije Universiteitsblad 1959 - pagina 100

WEET U... (ja natuurlijk

weet u het, maar denkt

a er dan ook aan 7)

dat de Vrije Universiteit (naast het rijkssubsidie) per jaar één millioen uit particuliere middelen moet ontvangen, dat is bijna viermaal zoveel als zij in 1945 (toen alles uit particuliere bron moest komen) nodig had ?

^ X 1 :=: 4

dat elke gulden die u jaren geleden als jaarlijkse bijdrage aan de V.U. toedacht, intussen door de geldontwaarding tot hoogstens een kwartje terugliep 7

1 : 4 ^ 1 /

dat van de vrienden van de V.U. wordt verwacht, vroeger bedoelde bijdrage handhaven door die gewijs te verhogen7

dat zij hun verhoudings-

UNIVERSITEIT IS VLAKBIJ Niet wennen aan de V.U. Het is een naar ding, dat we zo gemakkelijk aan weelde gewend raken. Een mooi huis, een prachtige omgeving, een prettige werkkring, alle dagen gezond zijn, geen financiële zorgen enz ze zijn een poosje mooi, maar we kunnen er zo aan gewend raken, dat het alles tenslotte heel gewoon worden. Dat we het niet meer waarderen, er niet meer rijk in zijn. Ook voor de dingen die niet direct tot het materiële behoren geldt dit. De band aan de kerk, de christelijke school en noem maar op, voelen wij, als we aan de weelde van het bezit gewennen, nauwelijks of niet stevig genoeg meer trekken. Z o is er ook aanleiding, ons af te vragen of we ook aan het bestaan, het bezit van de Vrije Universiteit zo gewend zijn geraakt, dat ons het ontzaglijke voorrecht — boven veel andere landen — ontgaat. Voor sommigen moeten we dat wel vrezen. Er is misschien een verontschuldiging. Een universiteit lijkt nu eenmaal veel verder van ons af te liggen dan de lagere school, de kerk en al die andere belangrijke zaken. Bij een universiteit is niet zo veel op te noemen dat zich — bij wijze van spreken — in de handen laat nemen, dat we kunnen bekijken en waarvan we kunnen zeggen : „dat is het". Toch is dit niet veel meer dan schijn. De universiteit is niet ver af. Integendeel. Zij staat midden in ons leven, is in ons huis, beïnvloedt ons denken

2940

en spreken en werken. Om maar enkele dingen te noemen : Het boek dat wij lezen, de krant die we spellen, de bron die we voor een bespreking in verenigingsverband raadplegen, ze worden door de universiteit en wat daar geleerd wordt, beïnvloed. Z o zouden we ook kunnen wijzen op wat de universiteit betekent voor het kerkelijk leven, voor de lagere en middelbare scholen, voor de vakorganisatie en voor het bedrijfsleven, of, om nog dichter bij huis te komen, voor onze gezondheid, onze voeding, enz. W a n t er is geen terrein waar men de resultaten van het wetenschappelijk denken en werken missen kan. W i e iets ziet van de plaats die de universiteit in het leven inneemt, van de invloed van de universiteit, de wetenschapsbeoefening, in het verleden en in het heden, die begrijpt ook wat het voor ons christelijk volksdeel en voor heel ons volk betekent, dat wij in Nederland een eigen calvinistische universiteit en daardoor invloed mogen hebben. Een invloed die zich trouwens ver over onze landsgrenzen uitstrekt. De V R I J E U N I V E R S I T E I T , onze universiteit. Laten wij ook in deze nieuwe actie bewijzen, dat we nog niet zo aan haar bestaan, aan onze rijkdom in dit grote bezit gewend geraakten, dat zij een vanzelfsprekende zaak voor ons werd. B. F.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen