Vrije Universiteitsblad 1963 - pagina 43

door: X). Het woord „persoonlijk" had de afzender onderstreept. Hier is de „smidse" wel héél ver uit de aandacht.... pater Van Kilsdonk

„Naar aanleiding van de bemoeienis van negen professoren betreffende pater Van Kilsdonk zie ik mij genoodzaakt mijn bijdrage aan Uw universiteit met ingang van 1 januari 1964 te beëindigen. Tevens verzoek ik u mijn naam van de lijst van aanbeveling voor uw universiteit af te voeren. Het geld van de bijdrage zal ik doen toekom,en aan een instelling met een positieve protestantse instelling". Wij zijn altijd nieuwsgierig wat zo'n „bedanker" nu denkt. Denkt hij dat de directeuren en curatoren hevig geschrokken een spoedbijeenkomst gaan beleggen, om de stoute proffen eens flink de mantel uit te vegen? Of meent hij dat ze opgelucht zuchten: „Ha, die is weg, nu kunnen we tenminste veilig nog méér paters over de kruin strijken?". Maar zonder gekheid, dit is nu weer zo'n briefje dat verdrietig stemt. Moeten we het wéér eens zeggen van die verantwoordelijkheid, waarover wij het verleden maand èn nu (via ds. Van Hattem) hadden? Zullen we herhalen dat als men, zoals in dit geval, van mening is dat de V.U. als positieve protestantse „instelling" tekort dreigt te schieten of al tekort schiet, niets méér voor de hand ligt dan „er bij" te blijven om het dreigend gevaar mee te helpen afwenden of om een al aanwezig tekort mee te helpen opheffen? Nu s e r i e u s : wat beweegt toch zo'n „bedanker"? Kan de V.U. hem opeens niets meer sche-

len? We mogen toch aannemen dat hij niet „zomaar" de universiteit steunde? Nog wat over het geval zelf. Een aantal personen, die gemeen hebben dat zij allen aan de V.U. verbonden zijn als hoogleraar, is op een of andere manier betrokken in het gesprek Reformatie - Rome. Tussen haken, als er iets is dat een protestant bewuster protestant doet zijn, is het een min of meer geregelde rechtstreekse confrontatie met Rome, dat kan iedere protestantse gesprekspartner u vertellen. Maar goed, — daar kwam de kwestie-Van Kilsdonk. En toen hebben negen mensen gemeend zich in verband hiermee tot het episcopaat te moeten wenden. Zij deden dit niet als V.U.-hoogleraar maar als •— laten wij 't woord maar aanhouden — gesprekspartners. Nu nemen we even aan dat deze personen helemaal verkeerd deden, er volstrekt naast waren met hun telegram (overigens is dit nu het punt niet). Dan kun je beginnen met te denken: hè, wat vervelend dat een paar V.U.-hoogleraren in hun privéleven van die malle dingen uithalen. Je kunt het hoger opnemen en oordelen: ik vind dat deze mannen de zorgvuldigheid die zij uit hoofde van hun V.U.hoogleraarschap hebben te betrachten in hun persoonlijk leven, te weinig in acht namen. En: bovendien blijkt er een instelling tegenover Rome uit, die ik verontrustend vind. Er zijn er blijkbaar die, op dit punt aangeland, zeggen: bedanken, en daarmee uit. Maar wat is normaler dan zich tot de besturende en toeziende instanties van onze universiteit te wenden om uiting te geven aan zijn verontrusting of verontwaardiging, over de zaak te praten en ook te luisteren naar wat van de andere kant wellicht ter toelichting gezegd kan worden. Zo kan men proberen te komen tot een juiste oordeelvelling en zo blijft men — het belangrijkste — samen zoeken naar wat de V.U. als reformatorische instelling voor hoger onderwijs het beste dient. En dan ben je allang uit de sfeer van „nietus, weilus". Bedanken? De V.U.-kring is toch geen kleuterklas? vreemde woorden

„....de zg. vak-artikelen zijn onleesbaar en onverstaanbaar vanwege de vreemde woorden. Die behoren allemaal vermeden óf vertaald te worden, anders legt men het blad opzij bij het inkijken van de eerste bladzijde al 1 Voor wetenschappelijk gevormde mensen is zo'n artikel overbodig. Die weten het wel of ze kunnen er via andere bronnen wel achter komen. Het gaat er immers om, dat ons volk een idee krijgt, waarom zulke vakken noodzakelijk zijn. Maar doe nu eens de moeite om alle latijnse of griekse woorden in genoemd artikel (schr. heeft het 11

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen