Vrije Universiteitsblad 1968 - pagina 55
één wereldbeeld, om óns wereldbeeld (dat ook tijdgebonden is). Het gaat om onze belijdenis, dat deze werkelijkheid van de enige God is en dat niets aan Zijn Almacht onttrokken is. Dat alles geworden is en nóg wordt naar Zijn bestek en dat de mens in deze wereld een zeer bijzondere plaats heeft. Genesis is niet statisch, maar dynamisch. In Jezus Christus heeft de Schepper Zelf ons Zijn bedoeling met deze schepping geopenbaard. In de ontwikkeling van de mensheid is Christus de grootste ,,veranderaar", de grootste Revolutionair: Hij wil alles veranderen. Een nieuw wereldbeeld is geen blokkade voor ons geloof, nee, onze ogen gaan.open voor onze eigen bedenksels en gedachtenconstructies, waarmee w e vaak de geloofsdynamiek, waartoe de bijbel ons oproept, ingekapseld hebben. Tot zover over wat prof. Lever zei. Uit de discussie kies ik een paar momenten die m.i. duidelijk illustreren welke zaken en op welke manier zaken op deze eerste Kernvraagstukken-avond aan de orde kwamen en die ook aantonen, dat we vandaag niet meer voor iedere vraag een pasklaar antwoord v o o r 't grijpen hebben. De vraag: Hoe weten w e dat het huidige wereldbeeld ook tijdgebonden is? En: W o r d t God door de natuurwetenschappen niet overbodig? Het antwoord van prof. Jonker, aangevuld door prof. Lever: Er is sprake van een reusachtig langzaam proces. Als we praten over oud en nieuw wereldbeeld moeten w e bedenken dat stukken van het oude w e r e l d beeld nog niet veranderd zijn en (nog) bij ons nieuwe
wereldbeeld
horen. Nu is er iets aan de gang dat zich afspeelt op het grensgebied van de scheikunde en de biologie, dat ons wereldbeeld
zou
kunnen beïnvloeden en doen veranderen. Het gaat hier om de moleculaire biologie, waarbij men te maken heeft met de kleine onderdelen van een levende cel. Tot dusver is de evolutie gegrond op het vinden van fossielen en de verandering der soorten, maar nu komt er een ander, een nieuw facet. Onderzoekingen met de nieuwste intrumenten hebben duidelijk gemaakt dat in
alle
levende
organismen
dezelfde
moleculaire vormen voorkomen en dat daarbij van een gelijk verlopend
Geconcentreerde aandacht
voor de inleiding
van . . . .
prof. dr. J. Lever
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1968
VU-Blad | 226 Pagina's