Vrije Universiteitsblad 1968 - pagina 46

I de verhoudingen tussen onderzoek en onderwijs zijn? Het wetenschappelijk onderzoek breidt zich uit. Dat brengt hoge kosten mee. Dat vraagt ook het inzetten van veel mensen. Hoe vang je de zuigkracht op die het buitenland uitoefent op een aantal hoogbegaafden? Dat zijn allemaal vragen die in onze samenleving rondom en aan de universiteit leven. En men kan nog wel drie of vier maal zoveel vragen formuleren. Onze universiteit bleef er niet buiten. Wij zijn ook groter geworden. En duurder. Successievelijk betrekken wij onze definitieve en in vele opzichten uitstekende behuizingen. Maar wij zijn er nog niet. In vele faculteiten hebben wij het gevoel dat wij nog maar nauwelijks aan het begin staan van wat het eigenlijk zou moeten zijn. Langs welke wegen moet de uitbreiding plaatsvinden? En zullen wij niet eerst, dat wat wij hebben moeten consolideren? Het onderwijs van onze Universiteit heeft een goede naam in het land. Maar wat betekenen wij op het gebied van het wetenschappelijk onderzoek? Het is wel zeker, dat m.n. in landelijk verband, de universiteit uiteindelijk zal worden gemeten naar wat zij op het gebied van het onderzoek presteert. Bij onze universiteit is er dan ook de vraag van het ,,eigen karakter". Wat is de plaats van de V.U. in de stormachtige ontwikkeling van het wetenschappelijk onderwijs in ons land met zijn geweldige groei van de studentenaantallen en de uitbreiding van het apparaat? Wat is niet minder haar plaats in de stormachtige ontwikkeling op het gebied van de cultuur en van de maatschappij? Alles wordt daar op de helling gezet. Alle verhoudingen worden afgetast op hun houdbaarheid. Er wordt veel geprobeerd. Er zijn nieuwe geestelijke en zedelijke vragen. Kwesties als de medezeggenschap van de studenten, de verhouding van wetenschappelijke staf en hoogleraren, het benoemingsbeleid, hebben daar mee te maken. Op de achtergrond is er dan steeds de vraag van de financiële mogelijkheden. De grote vooruitgang van de wetenschap, zowel wat de kennis betreft als wat de technische mogelijkheden en toepassingen aangaat, stellen op zichzelf de christenheid reeds voor zeer grote problemen. Velerlei geloofsvoorstellingen zijn daarbij betrokken. Daarnaast zijn er talrijke ethische vraagstukken, variërend van die over geboortebeperking tot die met betrekking tot oorlogsvoering. Niemand heeft een kant en klaar antwoord als het over deze dingen en het ,,eigen karakter" van de V.U. gaat. Maar velen vragen zich af waar het heen gaat en waar het heen moet gaan. Voor deze vragen is ook veel belangstelling bij de studenten. J-let is alleen maar fijn, dat deze vragen ook bij hen leven. Maar wat wil de Vereniging voor wetenschappelijk onderwijs op gereformeerde grondslag? Wat willen de leden en de contribuanten? Het is duidelijk dat ook de V.U. niet ontkomen kan aan de vraagstukken die te stellen zijn ten gevolge van een verandering in de verhouding van de generaties. Ook zij is betrokken bij het zich geëngageerd weten ^van de studenten bij de politieke en maatschappelijke vraagstukken. Ook zij staat in het spanningsveld rondom de kwestie van de christelijke groepsvorming. Het oecumenisch vraagstuk gaat niet aan haar voorbij. Het is duidelijk dat de huidige situatie er dankbaar voor maakt dat wij een eigen universiteit hebben, waarin onderzoekers van alle hoofdtakken van de wetenschap, die het hart hebben ook voor deze problemen verenigd te zijn in een universiteit en daardoor gemakkelijker met 'elkaar kunnen samenwerken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen