GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

Vrije Universiteitsblad 1969 - pagina 33

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Vrije Universiteitsblad 1969 - pagina 33

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

denkt prof. De Gaay Fortman aan het verlenen van studie-opdrachten aan één of twee mensen, die een speciaal onderwerp helemaal uitdiepen; alweer: juist in verband met die vraag rondom en naar het eigen karakter van de V.U. Ten derde valt als activiteit te noemen het vertalen van Nederlandse litteratuur (lezingen, opstellen, studies) op dit gebied. In de opsomming van prof. De Gaay Fortman komt ook voor het geven van gastcolleges voor geestverwante geleerden en, omgekeerd, het gastcolleges-geven door V.U.-docenten aan een buitenlandse universiteit. In het verband van de ontwikkelingssamenwerking denken we hier direct aan Universiteit; prof. herinnert aan het selingsprogramma in Zuid-Afrika.

de Congolese Vrije De Gaay Fortman vertrouwde uitwismet Potchefstroom

Spreken deze taken wel aan? Tenslotte kun je over déze bijzondere taken van de V.U. niet zo erg concreet zijn. Veel speelt zich af in studeerkamers, in een conferentievertrek, in een wetenschappelijk tijdschrift. Prof. De Gaay Fortman antwoordt: je kunt eigenlijk pas goed enthousiast worden als je iets van het resultaat ziet. Iemand die meeleeft met de V.U. zegt wellicht op enigszins verwijtende toon: ik dacht dat men dit allang deed! Men zou dit verwijt mogen maken, immers: het had al moeten gebeuren. Toch wil prof. De Gaay Fortman een paar zaken noemen die stellig buiten de wetenschappelijke wereld aandacht zullen krijgen en ook moeten krijgen. Hij wijst op het pas verschenen boekje van prof. dr. J. Lever: „Waar blijven we?". Het is zeer wel denkbaar dat prof. Lever met topmensen in zijn vakgebied uit de hele wereld de problematiek die hij aansnijdt, bespreekt. Uit zoiets zou een nieuwe studie niet alleen, maar ook een nieuw boekje voor een breder publiek kunnen resulteren. Prof. De Gaay Fortman onderbreekt zichzelf: er zijn inderdaad in de wereld niet veel christelijke universiteiten, maar er zijn wel veel wetenschappelijke werkers van christelijke

10

levensovertuiging en het is van groot belang dat die elkaar tegenkomen, met elkaar zich in een vraagstuk kunnen verdiepen. Een ander voorbeeld: er is sprake van een herleving van het marxisme en de vraag doemt op: hoe sta je vanuit het christelijk geloof tegenover de oude Marx en tegenover dit herlevend marxisme. Dat is een zaak, waarover gepraat moet worden, met marxisten ook, en met geestverwanten. Zo is er meer te noemen (en prof. De Gaay Fortman attendeert ook op de aandacht die de V.U. wil schenken aan de christelijke studiecentra, waar prof. Mulder in het verband van de ontwikkelingssamenwerking uitvoeriger over is). Wat nu in elk geval concreet nodig is voor het tot gelding brengen van het eigen karakter van de V.U. (we houden deze omschrijving nu maar aan) zijn mensen die zorgen dat wat nodig is óók gebeurt. Je kunt overal commissies voor instellen, dat is natuurlijk prachtig, maar dan blijft de zaak in een commissie hangen. Er moet iemand zijn die zo'n commissie lastig blijft vallen: waar blijft het rapport? Er moet iemand zijn, die een verslag maakt van een studieconferentie. Er moet een ander zijn, die vrijgemaakt wordt voor een speciale studie. Op de valreep heeft prof. De Gaay Fortman nog een zeer concreet voorbeeld: zo'n boekje als van zijn collega's dr. J. Verkuyl en dr. H. G. Schulte Nordholt over de revolutie is voortgekomen uit een werkgroep die zich met dit vraagstuk bezighield. Welnu, daar is de V.U. bezig geweest haar grondslag en doelstelling proberen waar te maken en dat betreft werkelijk geen zaak, die zich in ijle academische hoogten afspeelt!

Het komt voor dat op één adres meer V.U.-bladabonnees wonen. Wij zonden het zeer op prijs stellen indien u in een dergelijk geval het ,,overtollige" nummer ter lezing wilt doorgeven aan belangstellenden, die ons blad nog niet ontvangen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1969

VU-Blad | 143 Pagina's

Vrije Universiteitsblad 1969 - pagina 33

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1969

VU-Blad | 143 Pagina's