VU Magazine 1971 - pagina 13

Polemologie aan de VU een studenteninitiatief

i

Sinds begin vorig jaar kan men aan de VU (als bijvak) ook polemologie studeren, dankzij een studenteninitiatief. De cursus is thans het tweede jaar ingegaan; een veertigtal studenten, afkomstig uit alle faculteiten doet mee. Ook een zestal studenten van de Universiteit van Amsterdam neemt aan het project deel. Het polemologie-project is niet alleen interessant omdat het 'aangezwengeld' is door studenten zelf, maar ook omdat van meetaf de vorm is gekozen van project-onderwijs. De studenten hebben daarbij een maximale inspraak, maar het al of niet slagen van de cursus hangt dan ook geheel van henzelf af. Is het gelukt ? Drs. H. Smitskamp van de afdeling onderwijsresearch van de VU, die - op verzoek van studentenzijde - geadviseerd heeft over de opzet van de cursus meldde na afloop van het eerste jaar in een memorandum: 'Achteraf bezien (waarbij ik vooruitloop op de definitieve rapportage) mag men dit project zeker als geslaagd beschouwen, zowel voor wat betreft inzicht en interesse van de deelnemers voor polemologie, als van de afdeling onderwijsresearch voor projectonderwijs.' Het vak polemologie stond al een tijdje op het verlanglijstje van de sectie politicologie toen medio 1969 de student Lauk

Woltring en enkele anderen het plan opvatten om een 'Werkgroep Polemologie aan de VU' op te richten. Er waren al studenten die zo nu en dan naar Groningen reisden om college te lopen bij prof. mr. B. V. A. Röling van het Polemologisch Instituut. Zeven studenten waren dit van plan in 1969/70 te doen.. Men ging rekenen. Zevenmaal twintig gulden reisgeld is ƒ 140,-. Voor hetzelfde geld kun je Röling beter naar Amsterdam halen. Om kort te gaan: begin 1970 hield prof. Röling drie inleidende colleges aan de VU, die door ruim 100 studenten werden bijgewoond. De sectie politicologie keurde een begrotinkje goed van een dikke anderhalfduizend gulden en de student Lauk Woltring werd benoemd tot student-assistent polemologie. Eind vorig jaar volgde de benoeming van de pas afgestudeerde Daan Schut tot wetenschappelijk medewerker internationale betrekkingen, geheel belast met polemologie. Lauk Woltring (terugblikkend: 'Herfst '69 kreeg ik direct al een pamflet tegen me gericht van een aantal studenten, dat vond dat ik bezig was 'Groningen' te dupliceren. Achteraf geef ik ze wel een beetje gelijk. We hebben de zaak doorgesproken. Na de inleidende colleges van Röling is de zaak projectmatig opgezet.' - Waarom vond je dat er aan de VU aan polemologie moest worden gedaan?

Links Lauk Woltring (24), student-assistent polemologie, initiatiefnemer van het project, schappelijk medewerker drs. Daan Schut (25), geheel belast met polemologie.

rechts weten-

Woltring: 'Ja waarom? Het probleem oorlog, geweld komt verspreid aan de orde, maar wordt niet centraal aangepakt. Het interesseerde de mensen gewoon. Daarnaast is wel gebleken dat polemologie ook een beetje een modeverschijnsel werd. Dat zal bij ons ook wel het geval geweest zijn voor een deel. Maar het enthousiasme was groot.' De geboorte van het polemologie-project aan de VU viel herfst '69 samen met een heftige discussie tussen oudere en jongere polemologen uit tal van landen en dat drukte een stempel op de ontwikkehng aan de VU. - Wat was de tegenstelling precies? Schut: 'Als ik het heel zwart-wit stel 't ligt veel genuanceerder - dan komt het hierop neer dat de jonge garde de oude verweet zich teveel te hebben neergelegd bij het begrip negatieve vrede, ofwel het ontbreken van fysiek geweld. De nieuwe stroming wees erop dat dat niet zozeer een toestand van vrede is, maar eerder een toestand van niet-oorlog, een bevroren oorlog, een koude oorlog. Bovendien houdt de situatie van negatieve vrede in het westen in, dat elders in de wereld oorlogen worden uitgevochten, Vietnam, Angola, Biafra, noem maar op. De denkwereld van de polemologen in de jaren '60 was bepaald door de mensen die de periode '45-'60 hadden meegemaakt, waarin centraal stond het grote probleem van een dreigende kernoorlog in Europa. De andere redenering was: er zijn situaties in de wereld waarin geweld misschien de kortste weg naar vrede is in positievere zin. En dat botst met ethische noties over fysiek geweld.' Woltring: 'Misschien moet je spreken over "bevrijding" inplaats over het alleen maar voorkomen dat er oorlog uitbreekt. Natuurlijk beseffen we ook wel dat het uitbreken van een derde wereldoorlog het einde is van alles, maar de jongere garde - en dat geldt ook voor degenen die aan de VU dit project begonnen zijn - wil alle andere onrecht niet laten voortduren in naam van het voorkomen van een derde wereldoorlog. De marge die er is voordat er een dergelijke oorlog zou uitbreken, moet benut worden om te kijken wat er gedaan kan worden aan onrechtvaardige situaties, zowel in deze samenleving als in de derde wereld.' 11

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen