VU Magazine 1972 - pagina 282

juist tot haar recht laat komen. Het M.I.T.rapport komt tot overeenkomstige bevindingen. Samengevat kunnen wij stellen dat de verantwoordelijkheid voor het behoud van het ruimteschip aarde berust bij slechts V3 deel van de wereldbevolking, want de rijke landen zijn primair verantwoordelijlc voor de herstructurering van de internationale geografische arbeidsverdeling en de heroriëntatie van de behoeftenbevrediging in de post-industriële maatschappij.

Inclusief denken Bij het lezen van het model van de alternatieve wereldsamenleving zijn wij misschien geneigd dit als te utopisch van de hand te wijzen. Marcuse heeft in een voordracht op 11 juli 1969 te Berlijn een onderscheid gemaakt tussen onrealiseerbare utopieën en voorlopig niet te realiseren utopieën. In het eerste geval zou men kunnen denken aan het oeroude idee van een eeuwige jeugd. De tweede soort uto-

wereldbevolking

H' B

rijke 1 landen

arme landen V3

22

pie hangt af van de bereidheid van de mensen bepaalde ideeën uit te voeren. Met de uitvoering van de door ons geformuleerde gedachten is echter reeds een begin gemaakt, alleen het tempo is nog te traag. Het resultaat van UNCTAD III is een goede graadmeter in hoeverre het de Ti'ike landen menens is. De mensheid zal zich een andere denkhouding moeten aanmeten. De heersende denkhouding kan het best worden gekarakteriseerd als het antagonistisch denken. Het denken in termen van of-of, waarbij de mens steeds uitgaat van de gedachte 'of hij gaat er aan of ik'. Tegenover dit exclusieve denken staat het inclusieve denizen, zoals Boerwinkel dat noemt. Deze nieuwe denkhouding gaat ervan uit dat eigen belang alleen kan worden gediend indien tevens het belang van de ander - d.w.z. dat van de verre en de toekomstige medemens - recht wordt gedaan. Het is niet een beroep op de menslievendheid, maar op het gezonde verstand, dat

zegt dat anders de mensheid op deze eindige planeet haar wisse ondergang tegemoet gaat. Het zal de tijd van onze generatie wel uitduren, maar het zijn onze kinderen en kleinkinderen, die de rekening gepresenteerd krijgen. Boerwinkel haalt een voorbeeld uit de geschiedenis aan. Het was Lodewijk XV die over de schrikbarende toestanden in het Frankrijk van de 18e eeuw zei: 'Après nous Ie deluge', na ons de zondvloed. Deze houding heeft tenslotte hèm de kop niet gekost, maar wel die van zijn kleinzoon Lodewijk XVI en diens vrouw en van zoveel duizenden anderen, wier vaders in dezelfde après-nous-stemming waren doorgegaan met hun kort-zichtig er maar op los leven. De realiteit van het inclusief denken staat nog zover buiten onze ervaring dat er welhaast een Copernicaanse omwenteling van de geest voor nodig is. Het zal echter wei moeten, wil de wereld niet verongelulcken.

bruto wereld produkt

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen