VU Magazine 1973 - pagina 133

De ervaringen in Den Haag en Arnhem, waar stukken binnenstad autovrij gemaakt zijn, wijzen op het tegendeel. Als centra voor auto's worden afgesloten dan kan er beter worden gewoond en blijft de klandizie in de buurt. Het openbaar vervoer kan dan beter functioneren en weer klanten aantrekken. Tegenwoordig zijn de centra zo verstopt, dat de binnenstad veel moeilijker bereikbaar is. En daardoor blijven de klanten weg en komen bedrijven in moeilijkheden. Voor meer parkeergelegenheid zou je de halve stad moeten afbreken: het middel is erger dan de kwaal. De mensen willen nu eenmaal een auto Dat heeft nauwelijks iets met 'wil' te maken. Waar je terwille van auto's trottoirs versmalt, vervelende woonwijken aanlegt en het openbaar vervoer belemmert, moet je niet verbaasd zijn dat het autogebruik meer voor de hand gaat liggen. Biedt een eerlijk alternatief, maak de voordelen van het weren van auto's duidelijk zichtbaar en je ziet dat het met die 'wil' en 'keuzevrijheid' heel anders ligt.

Prioriteit van auto in discussie aan 't wanitelen In dat laatste tegen-argument werden de 'onvergolden kosten' van de auto aangeroerd. April 1969 schreef de Groningse econoom prof. Pen in Het Parool daarover: 'Auto's brengen veel kosten met zich mee. Deze worden slechts voor een deel gedragen door hun eigenaren. Vooreen deel worden ze gevoeld door anderen. Voorbeelden: stinkende uitlaatgassen, bedorven grachten, ontwrichte steden, verkeersongevallen. Ook de luchtvervuiling is een voorbeeld, want dat Pernis zo onsmakelijk staat te geuren, gebeurt vooral terwille van het autoverkeer. Deze kosten bestaan wel, maar ze worden gedragen door jan en alleman. In die zin is de auto te goedkoop.' Het Instituut voor milieuvraagstukken aan de VU is bezig iets van die 'onvergolden tosten'boven water te brengen. Nagegaan wordt o.m. in hoeverre het verkeerslawaai aan de Amsterdamse Einsteinweg van invloed is op de prijs van de woningen aan die weg (zie VU-magazine dec. '71). Volgens prof. Pen heeft de auto zijn geweldige prioriteit o.m. te danken aan deze onvergolden en onzichtbare kosten.

'Niet dwingen' Uit tal van uitlatingen kan worden afgeleid dat de prioriteit die de auto had en heeft, zo niet daadwerkelijk aan het wankelen is gebracht, dan toch in ieder geval zeer hevig ter discussie is komen te staan. Een voorbeeld van de veranderde houding kan zichbaar worden gemaakt aan de uitlatingen van twee ex-ministers van verkeer en waterstaat. Ex-minister Bakker wilde in '69 niets weten van een aan banden leggen van het autobezit. 'Ik vind dat de overheid er niet is om de mensen te dwingen wat zij denkt dat goed is, maar de overheid is er om dat te doen wat de mensen graag willen. De groep die de auto niet heeft, zal hem in de toekomst willen hebben. Ik zie geen enkele reden te zeggen van overheidskant, dat wij daarvoor belemmerende bepalingen in de weg moeten leggen.' Zijn opvolger, ex-minister Drees, meende dat de verdediging tegen de auto, 'als ruimtevreter in een landje dat toch al zo benauwend weinig ruimte meer overheeft', ter hand moest worden genomen. 'De ontwrichting die de auto in de samenleving zal veroorzaken, is daarom misschien nog verontrustender dan de onveiligheid, die hij vandaag teweegbrengt.' De verschuiving van prioriteiten kon ook 25

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen